تاثير عدالت سازماني بر معني‌داري شغلي و هويت ‌سازماني با آزمون نقش ميانجي مسؤوليت اجتماعي

زمينه و هدف: عدالت سازماني يكي از مهم‌ترين مسائل اخلاقي و رهبري اخلاقي در سازمان‌ها است. از اين رو مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط عدالت سازماني بر معني‌داري شغلي و هويت ‌سازماني از طريق متغير ميانجي مسؤوليت اجتماعي در بين كادر درمان بيمارستان انجام گرفته است. مواد و روش‌ها: روش اين پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي است و جامعه آماري از كاركنان شاغل در بيمارستان امام رضا (ع) اروميه تشكيل مي‏شود كه از ميان 350 كارمند، 186 نفر به روش نمونه‌گيري طبقه‌اي انتخاب شدند. براي جمع‌آوري اطلاعات از پرسشنامه‌هاي استاندارد عدالت سازماني Li و Cropanzan، معني‌داري شغلي Michel، Stegmaier و Sonntag، مسؤوليت اجتماعي سازمان‌ها Tuker و هويت‌ سازماني Meal و Ashforth استفاده گرديد. تحليل داده‌ها از طريق همبستگي پيرسون و تحليل مسير با كمك نرم‌افزار SPSS 25 و Lisrel 8.8 انجام شد.ملاحظات اخلاقي: رضايت شفاهي مشاركت‌كنندگان، اخذ و درباره محرمانه‌بودن اطلاعات به آن‌ها اطمينان خاطر داده ‌شد.يافته‌ها: يافته‌ها نشان‌دهنده همبستگي ميان متغيرها بوده و تبيين مي‏دارد كه بين عدالت سازماني و مسؤوليت اجتماعي (0.57=β)، عدالت سازماني و هويت ‌سازماني (0.28=β) و همچنين عدالت سازماني و معني‌داري شغلي (0.21=β) رابطه مثبت وجود دارد. بررسي‌ها نقش ميانجي مسؤوليت اجتماعي در رابطه بين عدالت سازماني با هويت ‌سازماني و معني‌داري شغلي را تأييد كرد. همچنين رابطه مستقيم بين عدالت سازماني با معني‌داري شغلي و هويت‌ سازماني مشاهده شد.نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه توجه به عدالت سازماني و مسؤوليت اجتماعي باعث ارتقاي هويت ‌سازماني و معنادارشدن شغل در بين كادر درمان مي‌شود.