تعديل و پوشش واريانس و خطاي پيش‌بيني: كاربرد استنباط بيزي در پيش‌بيني‌هاي مرگ‌ومير

مدل‌هاي توسعه داده شده در پيش‌بيني‌هاي مرگ‌ومير عمدتا مبتني بر روش‌هاي برون‌يابي و شامل درجه‌اي از قضاوت ذهني محققان است كه چالش اصلي و مهم تمامي اين مدل‌ها پوشش بهتر و دقيق‌تر عدم‌قطعيت ذاتي پيش‌‌بيني‌ها است. مقاله حاضر با تكيه بر چنين مشكلي و اهميت روش‌شناختي آن به معرفي روش‌هاي نوظهور استنباط بيزي در پيش‌بيني‌هاي مرگ‌ومير پرداخته است. به ‌منظور ارزيابي و معرفي بهتر مدل، از داده‌هاي مرگ‌ومير فرانسه به‌ عنوان يك كشور توسعه‌يافته و داراي نظام ثبتي دقيق براي برآورد و پيش‌بيني ميزان‌هاي مرگ‌ومير از سال ۱۹۵۹ تا ۱۹۹۹ استفاده شده است. توزيع‌ پسين و پيشين هر پارامتر از طريق استنباط بيزي و همچنين برآورد پارامترهاي مختلف از طريق الگوريتم زنجيره ماركوف مونت‌كارلو برآورد شده است. يافته‌هاي تحقيق حاكي از آن است كه در مدل‌هاي بيزين با بررسي تمام فضاي يك پارامتر از طريق توزيع‌هاي احتمال تخمين بهتري از مقادير پارامتر بدست مي‌آيد. همچنين در مقايسه با مدل اصلي لي-كارتر، در مدل بيزين بخش قابل‌توجهي از خطاها و عدم‌قطعيت ذاتي پيش‌بيني در گروه‌هاي سني مختلف به‌نحو بهتر و دقيق‌تري پوشش داده مي‌شود.