تشخيص خستگي از سيگنال مغزي در هنگام آموزش نوروفيدبك

آموزش نوروفيدبك روشي است كه با تغيير نوسانات سيگنال مغزي مي تواند فعاليت مغزي را تغيير دهد. رخداد خستگي در حين آموزش نوروفيدبك منجر به كاهش قابليت يادگيري مي شود. تشخيص به‌موقع خستگي در حين آموزش نوروفيدبك سبب حفظ كيفيت آموزش  نوروفيدبك مي ‌شود. در اين مقاله، تشخيص خستگي در سيگنال اﻟﻜﺘﺮوآﻧﺴﻔﺎﻟﻮﮔﺮاف دوازده فرد شركت كننده در طي آموزش نوروفيدبك در طي ده جلسه آموزش مورد بررسي قرار گرفته است. آموزش نوروفيدبك مورد بررسي شامل دو پروتكل آموزش نوروفيدبك به نام ‌هاي پروتكل ‌هاي يك و دو هستند كه هر كدام شامل شش شركت ‌كننده است كه به‌ منظور بهينه‌ سازي حافظه كاري طراحي شده‌ اند. ويژگي آموزشي در پروتكل يك تركيبي از افزايش توان دومين زيرباند پايين آلفا در كانال OZ و كاهش آنتروپي جاي‌گشتي در كانال FZ است و ويژگي آموزشي در پروتكل دو تنها افزايش توان دومين زيرباند  پايين آلفا در كانال OZ است. رخداد خستگي در هنگام آموزش نوروفيدبك در روند تغييرات ويژگي ‌هاي آموزشي تغيير ايجاد مي كند. روند تغييرات شيب ويژگي هاي آموزشي كمتر و كند يا مخالف هدف آموزش نوروفيدبك مي‌شود؛ لذا بررسي روند تغييرات شيب ويژگي هاي آموزشي مي ‌تواند آشكارگر خستگي ايجاد شده باشد. در حين رخداد خستگي، در پروتكل يك، روند شيب تغييرات توان دومين زيرباند پايين آلفا در كانال OZ كاهشي و آنتروپي جايگشتي در كانال  FZ  افزايشي است. روند شيب تغييرات امتياز  نيز كاهشي است. همچنين در پروتكل دو نيز روند شيب تغييرات توان دومين زيرباند پايين آلفا در كانال OZ و امتياز كاهشي است كه نشان دهنده عدم تغيير ويژگي در راستاي هدف آموزش نوروفيدبك در اثر خستگي است و سوژه نمي تواند امتيازگيري داشته باشد. در پروتكل يك، 1 سوژه و در پروتكل دو، براي سه سوژه خستگي رخ داده است. در پروتكل يك، تعداد افراد كمتري نسبت به پروتكل دو دچار خستگي مي‌ شوند؛ زيرا ويژگي‌هاي آموزشي پروتكل يك، تركيبي از ويژگي‌ هاي فركانسي و غيرفركانسي هستند و پروتكل دو تنها شامل ويژگي فركانسي است.