احزاب ضد انقلاب كُردي ايران؛ پيامدهاي دمكراسي انجمني كردستان عراق بر احزاب ضد انقلاب كُردي ايران

احزاب ضد انقلاب كُرد ايراني از عوامل ايجاد ناامني در غرب كشور هستند كه پس از جنگ تحميلي به شمال عراق گريختند. از طرفي سقوط صدام باعث تغيير ساختار سياسي عراق و جايگزيني مدل دمكراسي انجمني گرديد. اين مدل دمكراسي آثار و تبعاتي داشت كه بعضاً منجر به تغيير موقعيت و قدرت كُردهاي عراقي شد. با توجه به هويت يكپارچه و پيشينه تاريخي و فرهنگي يكسان كُردها، اين تغيير اثراتي بر كُردهاي ديگر كشورها از جمله احزاب ضد انقلاب كُرد ايراني داشت. مسأله اصلي پژوهش اين است كه استقرار دمكراسي انجمني و نهادينه شدن قدرت در كردستان عراق چه تأثيري بر احزاب ضدانقلاب كُرد ايراني داشته است؟ ارائه تبيين مناسب در خصوص تأثير اين روند بر احزاب ضدانقلاب هدف اين تحقيق است. جنس پژوهش كاربردي، روش كيفي و مدل توصيفي - تحليلي است. چارچوب نظري نوشتار، دمكراسي انجمني ليچفارت بوده و براي كسب پايايي پژوهش به 20 نفر از متخصصان ضدانقلاب كُردي و اقليم كردستان عراق مراجعه و جمع‌بندي شد. دمكراسي انجمني و نهادينه شدن قدرت در كردستان عراق منجر به تغيير استراتژي خودمختاري و تقويت گفتمان فدرال‌خواهي در ميان احزاب ضدانقلاب كُرد ايراني شده است. پيشنهاد مي‌شود هزينه ميزباني احزاب ضدانقلاب كُرد ايراني براي اقليم كردستان عراق افزايش يابد.