رابطه الگوهاي همبستگي و انطباقي خانواده و راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان با ميزان استرس ادارك شده در دوران اپيدمي كرونا ويروس

بيماري كروناويروس به علت همه‌گيرشناسي زياد و افزايش روز افزون تلفات آن، منجر به پيامدهاي روانشناختي منفي زيادي در بين مردم شده است. يكي از اين پيامدهاي منفي، استرس است. اين پژوهش با هدف تعيين رابطه الگوهاي همبستگي و انطباقي خانواده و راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان با ميزان استرس ادارك شده در دوران اپيدمي كروناويروس انجام گرفت. اين پژوهش يك مطالعه توصيفي و از نوع همبستگي بود كه جامعه آماري آن شامل كليه افراد 18 تا 60 ساله بود كه به صورت اينترنتي در پژوهش شركت كردند. نمونه پژوهش شامل 432 نفر بودند كه به صورت آنلاين به پرسشنامه استرس ادراك شده (PSS)، مقياس ارزيابي انطباق پذيري و همبستگي خانواده (FACES-III) و پرسشنامه راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان (CERQ) پاسخ دادند. از تحليل رگرسيون چندگانه به شيوه گام به گام در SPSS-18 براي تحليل داده‌ها استفاده شد. نتايج نشان داد كه رابطه منفي و معني داري بين استرس ادارك شده با الگوهاي همبستگي و انطباقي خانواده و مولفه‌هاي پذيرش، تمركز مجدد مثبت، تمركز مجدد بر برنامه ريزي، ارزيابي مجدد مثبت و كم اهميت شماري وجود داشت. همچنين نتايج نشان داد رابطه مثبت و معني داري بين مولفه‌هاي خودسرزشنگري، نشخوارگري، فاجعه انگاري و ديگر سرزنشگري با استرس ادراك شده وجود داشت. علاوه بر اين مولفه‌هاي تمركز مجدد مثبت، ديگر سرزنشگري، كم اهميت شماري، نشخوارگري، انطباق پذيري و ارزيابي مجدد مثبت قادر به پيش بيني استرس ادارك شده پاسخ‌دهندگان بودند. براساس نتايج پژوهش حاضر، الگوهاي همبستگي و انطباقي خانواده و راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان از جله عوامل تاثير گذار بر استرس ادارك شده جمعيت ايراني در دوران اپيدمي كروناويروس مي باشد و بايد در مداخلات روانشناختي مورد توجه قرار گيرند.