روش هاي تكميل چاه هوشمند در مخازن با آبده يا كلاهك گازي قوي و مقايسه بهره دهي آنها

مخازن داراي لايه آبده و يا كلاهك گازي قوي، در صورتي كه به گونه اي صيانتي تخليه نشوند پتانسيل بالايي براي تشكيل مخروط آبي و گازي خواهند داشت. اين پديده در مخازن با ضخامت كمتر لايه نفتي بيشتر مشاهده مي شود. در چنين مخازني براي افزايش توليد ناچار به حفاري چاه هاي انحرافي و افقي هستيم. در چاه هاي افقي اثر پاشنه تا انتها چاه و ناهمگوني خواص سنگ و سيال مخزن منجر به تشديد اين مشكل مي شود. ايجاد مخروط هاي آبي و گازي علاوه بر كاهش توان توليد مخزن، مشكلات محيط زيستي و بار مالي زيادي را موجب مي شود. بصورت كلي سه راه حل براي كاهش اين هزينه ها وجود دارد كه شامل جدا كردن سيالات توليدي از هم در سطح، جدا كردن سيالات توليدي درون چاه، و عدم توليد سيالات آبي و گازي به همراه نفت است. در اين مقاله سعي بر آن است كه سير تكاملي روش سوم از ICDبه AICVمورد بررسي قرار گيرد. همچنين، مزايا و معايب انواع فناوري هايي كه براي مديريت موضوع توليد آب و گاز همراه نفت به صنعت معرفي شده اند مورد بحث قرار گرفته و نقص هاي هر تجهيز كه منجر به توسعه نسل جديد از آن شده، بررسي شده است.در پايان، مقايسه اي بين روش هاي مختلف تكميل هوشمند چاه انجام شده است كه عملكرد مناسب نسل آخر اين نوع تكميل كه AICV است را نشان مي دهد.