نظريه ذات‌گرايانه ابتنا و چالش مبناگرايي

نظريه ابتنا ساختاري لايه‌بندي شده از واقعيات ارائه مي‌دهد. اگر واقعيت‌هاي شامل رابطه ابتنا را در نظريه وارد كنيم، وضعيت آن‌ها در سلسله‌مراتب واقعيت‌ها چيست؟ طبق اصل خلوص اين واقعيت‌ها نمي‌توانند بنيادين باشند چرا كه شامل بخش غيربنيادين هستند. آن‌ها ناگزير بايد بر واقعيتي ديگر مبتني باشند. غيربنيادين بودن اين واقعيت‌ها، به همراه اصولي ديگر، منتج به توليد زنجيره‌اي از واقعيت‌هاي شامل رابطه ابتنا مي‌شود كه مي‌تواند خوش‌بنيادي رابطه ابتنا را تهديد كند. خوش‌بنيادي رابطه ابتنا به جهت اينكه مبناگرايي (وجود يك لايه بنيادين از واقعيت‌ها) را تضمين مي‌كند، مطلوب است. در اين مقاله نظريه‌هاي رايج در مورد ابتناي ابتنا را شرح مي‌دهيم و نيز رويكردهاي متفاوت براي خوش‌بنياد ساختن ابتنا را معرفي مي‌كنيم. اين نظريه‌ها شامل يك نظريه فروكاست‌گرا به نام ذات‌گرايانه ابتنا و دو نظريه كه واقعيت‌هاي شامل ابتنا را بر چيزي در نظريه مبتني مي‌دانند هستند. دو نظريه اخير نظريه سرراست و نظريه صفر مبتني نام دارند. در اين مقاله نشان مي‌دهيم دو نظريه سرراست و نظريه صفر مبتني با تعاريف خوش‌بنيادي سازگار و درنتيجه مبناگرا هستند. در طرف مقابل نشان مي‌دهيم نظريه ذات‌گرايانه ابتنا طبق هيچ‌كدام از تعريف‌ها خوش‌بنياد نيست. تلاش مي‌كنيم اصلاحي از نظريه ذات‌گرايانه ابتنا ارائه كنيم كه بتواند خوش‌بنيادي را در خود داشته باشد. نشان مي‌دهيم كه اين تلاش اگرچه تا حدي موفق است، هنوز ابهاماتي را باقي مي‌گذارد.