مقايسه عملكرد الگوريتم‏هاي تكاملي NSGAIIو SPEA2 در انتخاب پرتفوليوي بهينه در بورس اوراق بهادار تهران

هدف: هدف اين پژوهش، مقايسه عملكرد دو الگوريتم‌ از الگوريتم‌هاي بهينه‌سازي تكاملي چندهدفه، شامل الگوريتم ژنتيك مرتب‌سازي نامغلوب (NSGAII) و الگوريتم تكاملي قدرت پارتو بهبوديافته (SPEA2) در دو رويكرد ميانگين ـ واريانس و ميانگين ـ نيمه‌واريانس براي انتخاب پرتفوليوي بهينه سهام در بورس اوراق بهادار تهران است. روش: اين پژوهش با استفاده از داده‌هاي 241سهم در يك بازه زماني 174 ماهه (از مهر 1385 تا پايان اسفند 1399) در بورس اوراق بهادار تهران صورت گرفته است. پس از طراحي الگوريتم‌هاي مدنظر و انتخاب پرتفوليوي بهينه بر اساس آن‌ها، با استفاده از نسبت شارپ و آزمون مقايسه ميانگين‌ها، عملكرد اين پرتفوليوها در مقاطع زماني سه‌ماهه ارزيابي و مقايسه شدند. يافته‌ها: با انجام آزمون فرضيه، روي نسبت شارپ پرتفوليوهاي تشكيل‌شده طبق الگوريتم‌هاي پژوهش، مشخص شد كه الگوريتم SPEA2 نسبت به الگوريتم NSGAII عملكرد بهتري دارد. با انجام آزمون برگشت (بك تست) با داده‌هاي واقعي سه‌ماهه منتهي به پايان سال 1400 اين يافته تأييد شد. همچنين نتايج حاصل از آزمون مقاومت، برتري الگوريتم SPEA2 به‌عنوان الگوريتم برتر در اين پژوهش را نسبت به مدل سنتي ماركوويتز تأييد كرد. نتيجه‌گيري: نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه الگوريتم SPEA2 نسبت به الگوريتم NSGAII در هر دو رويكرد ميانگين ـ واريانس و ميانگين ـ نيمه‌واريانس براي انتخاب پرتفوليوي بهينه عملكرد بهتري است.