تأثير شوك‌هاي اقتصاد كلان بر ريسك نقدينگي سيستم بانكي: رويكرد (MS-VAR)

هدف: با توجه به اهميت و جايگاه ويژه نظام بانكي در اقتصاد كشور و رابطه متقابل آن‌ها، هدف از اين پژوهش، بررسي شوك‌هاي كلان اقتصادي بر ريسك نقدينگي در بانك‌هاي پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران و فرابورس ايران است. روش: بدين منظور، در مرحله نخست، شوك‌هاي متغيرهاي كلان اقتصادي از مدل MS-VAR استخراج شد. در مرحله دوم، رابطه بين شاخص‌هاي ريسك نقدينگي (نسبت دارايي‌هاي نقد به كل دارايي‌ها و نسبت بدهي به بانك مركزي به كل بدهي‌ها) با متغيرهاي كلان اقتصادي، از طريق مدل پنل ديتا برآورد شد. در نهايت، تأثير شوك‌هاي استخراج‌شده بر شاخص‌هاي مدنظر بررسي شد. داده‌هاي لازم، به‌صورت سالانه و طي سال‌هاي 1388 تا 1398 جمع‌آوري شدند. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه به‌ترتيب، شوك به رشد توليد ناخالص داخلي در رژيم‌هاي دو و يك، شوك به تورم در رژيم‌هاي يك و دو و شوك به رشد نرخ ارز در رژيم‌هاي دو و يك، بيشترين تأثير را بر شاخص اول ريسك نقدينگي دارد. براي شاخص دوم ريسك نقدينگي، به‌ترتيب شوك به رشد توليد ناخالص داخلي در رژيم‌هاي يك و دو، شوك به تورم در رژيم دو، شوك به رشد توليد ناخالص داخلي در رژيم دو و شوك به رشد نرخ ارز در رژيم‌هاي دو و يك بيشترين تأثير را دارند. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج هر دو شاخص، در بين متغيرهاي اقتصاد كلان در نظر گرفته‌شده، شوك به رشد توليد ناخالص داخلي در رژيم يك بيشترين تأثير را بر هر دو شاخص ريسك نقدينگي دارد.