ارائه مدل بهينه براي انتخاب سهام مبتني بر استراتژي‌هاي معاملاتي مومنتوم، معكوس و هيبريدي با استفاده از الگوريتم GWO

هدف: استراتژي‌هاي كنتراتوم، استراتژي‌هاي تركيبي‌اي هستند كه رتبه‌‌بندي پرتفوي در آن‌ها، بر افق زماني طولاني‌مدت و نگهداري آن‌ها ميان‌مدت است. استراتژي‌هاي مومنتريان يا لحظه‌اي نيز استراتژي‌هاي تركيبي‌اي هستند كه رتبه‌بندي پرتفو و انتخاب سهام آن‌ها بر افق زماني ميان‌مدت مبتني است؛ اما در بلند‌مدت نگهداري مي‌شوند. در اين پژوهش تلاش شده است تا با استفاده از الگوريتم GWO و پانل پويا، مدل بهينه‌اي براي انتخاب سهام مبتني بر‌ استراتژي‌هاي معاملاتي مومنتوم، معكوس و هيبريدي ارائه شود. روش: پژوهش حاضر از نوع كاربردي است. براي برآورد مدل، از اطلاعات 175 شركت‌هاي فعال در بازار اوراق بهادار تهران، در بازه زماني 1390 تا 1399 و همچنين، از نرم‌افزارهاي ايويوز 12 و متلب 2021 بهره برده شده است. بر اساس نتايج 8 بازه زماني 3، 6، 9، 12، 24، 36، 48 و 60 ماهه بر اساس استراتژي‌هاي مختلف مومنتوم و معكوس و تركيبي در موقعيت‌هاي بازنده، برنده و بازنده ـ برنده، برنده ـ بازنده تجزيه‌وتحليل شد. گفتني است، براي برآورد استراتژي‌ها نيز از دو روش پانل پويا و گرگ‌هاي خاكستري استفاده شد. يافته‌ها: بر اساس نتايج، رويكرد گرگ خاكستري در مقايسه با روش پانل پويا دقت بيشتري دارد و استراتژي‌هاي تركيبي نسبت به استراتژي مومنتوم ساده، بازده اضافي بيشتري را در بازه بلند‌مدت نصيب سرمايه‌گذاران مي‌كند. نتيجه‌گيري: به فعالان و سرمايه‌گذاران بازارهاي مالي توصيه مي‌شود كه براي بهبود تصميم‌هاي خريدوفروش خود، از استراتژي‌هاي تركيبي بهره بگيرند و با توجه به بهبود نتايج روش گرگ خاكستري نسبت به روش پانل ساده، در محاسبات و تشكيل پرتفوي بهينه نيز از روش‌هاي هوش مصنوعي به جايگزيني روش‌هاي رگرسيوني استفاده كنند.