تحليل الگوي توسعه پياده‌ راه در بخش مركزي شهر رشت با تاكيد بر رشد هوشمند

چكيده مقدمه: شهر رشت با توجه به نرخ بالاي بيكاري و ركود، عدم زيبايي بصري، ترافيك درهم و شلوغ خيابان هم نيازمند تغييرات اساسي در سياستت شتهر ي است. يكي از راهكارهايي كه براي برون رفت از اين مشكلات در نظر گرفته ميشود، توسعه محورهاي پياده با كاركرد اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي استت. بافت مركزي رشت كه مجموعهاي از تجارت، فرهنگ و تاريخ است به يك مجموعه پياده راه تبديل شده است در اين بافت عليرغم محدوديتها و ايت رادات، توانايي بسيار زيادي براي خريد، ملاقات و گفتگو، فعاليتهاي انبوه وجود دارد. با وجود مجموعه عابر پياده، بازار مركزي و اماكن گردشتگر ي در مركتز شتهر قديم رشت، اين بخش مي تواند مستعد حضور مردم و جوامع و پذيرايي از مراسم مختلف باشد كه باعث افزايش حس شهروندي، افزايش حس تعلق مي شود. كه همه اينها ميتوانند به رشد هوشمند شهري موجب گردد. هدف: شناسايي مهمترين شاخصهاي رشد هوشمند شهري در طراحي پياده راه مي باشد. روش شناسي تحقيق: پژوهش حاضر با روش توصيفي تحليلي بر اساس هدف مطالعات كاربردي انجام شده است. براي جمعآوري اطلاعات از مطالعات ميداني و كتابخانهاي استفاده شده است. جامعه آماري به روش نمونه گيري كوكران 384 نفر ميباشد. تجزيه و تحليل دادهها با استفاده از نرم افزارهاي استفاده شده است. Arc GIS انجام گرفته است علاوه بر آن به منظور بيان مصور اطلاعات و تهيه نقشه، از نرمافزار SPSS و نرم افزار Office مجموعه قلمرو جغرافيايي پژوهش: قلمرو جغرافيايي اين پژوهش، محدوده پياده راه بخش مركزي شهر رشت ميباشد. يافتهها: يافتههاي تحقيق نشان ميدهد براساس آزمونهاي انجام گرفته برروي متغيرها شاخص اجتماعي و فرهنگي به ميزان 0.948 درصد در رتبه اول، 0 درصد در رشد هوشمند پياده راه درصد در رتبه دوم و شاخص زيست محيطي و كالبدي در رتبه سوم و به ميزان 927 .0 شاخص اقتصادي به ميزان 955 .0 بخش مركزي شهر رشت تاثير گذار هستند. اين در حالي است كه هنگام بهره برداري از پياده راه شاخص زيست محيطي رتبه نخست را دارا بود ولي اكنون با گذشت 5 سال از احداث پياده راه، شاخص اجتماعي و فرهنگي از رتبه سوم به اول دست يافته است. نتايج: با توجه به مطالعات، مهمترين شاخصهاي عابر پياده ميتواند شامل موارد زير باشد: 1 توجه به عناصر تاريخي و پيشينه هاي فرهنگي ارزشمند در طراحي و برنامهريزي مسيرهاي پياده. 2 اجراي برنامههاي در مقياس كامل و توسعه و توسعه مرحله به مرحله. 3 پيش بيني انواع تجهيزات و امكانات فيزيكي براي عابر پياده )مبلمان خيابان، حفاظت از پوشش گياهي، پوشش گياهي، روشنايي. 4 ايجاد كاربردهاي تركيبي - اما هارمونيك - سازگار به منظور جلوگيري از ركود در فضاهاي شهري و انتقال كاربردهاي ناهمگون مبتني بر زمين. 5 تلاش براي حداكثر مشاركت ساكنين و بازرگانان پياده و پيشبرد پروژه با هماهنگي و تعامل. 6 پيش بيني پاركينگ كلاس و پياده روي جاده به سيستمهاي حمل و نقل عمومي يكپارچه. 7 توجه به شرايط آب و هوايي در انتخاب متريال و جزئيات طراحي. 8 ايجاد خوانايي در مسير پياده روي از طريق علائم و جزئيات طرح مانند رنگ مصالح تخت. 9 توجه به هماهنگي فضايي و عناصر نقطه پاياني در طراحي مسير عابر پياده. 10 سرزندگي از طريق هنر عمومي و رويدادهاي خياباني.