بررسي رضايت شغلي و سلامت روان رانندگان تراكتورهاي كشاورزي در استان فارس

در بين فعاليت‌هاي كشاورزي، كار و رانندگي با تراكتورهاي كشاورزي در شرايط باز محيطي بسيار سخت بوده و باعث ايجاد خستگي و فرسودگي‌هاي خاص خود مي‌شود. هدف مطالعه حاضر، بررسي سطح رضايت شغلي و سلامت روان رانندگان تراكتورهاي كشاورزي به همراه ميزان اميدواري ايشان در شرايط آب و هوايي گرم جهرم بود. جامعه آماري اين پژوهش را، رانندگان تراكتور منطقه جهرم فارس يتشكيل دادند و از بين آنها تعداد 115 نفر به‌عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. اطلاعات از طريق پرسش‌نامه هاي مختلف سنجش مقياس رضايت شغلي، سلامت روان و ميزان اميدواري جمع‌آوري شد. براي تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS 18 و آزمون u من ويتني استفاده شد (0.05 =α). نتايج نشان داد كه شاخص‌هاي اميدواري، سلامت روان و رضايت شغلي در بين افراد ميان‌سال (50-35 سال) وضعيت بهتري نسبت به افراد جوان و مسن داشتند. يكي از دلايل اين امر يكسب درآمد بيشتر در بين اين افراد بود. تحليل رگرسيون نشان داد كه درآمد با رضايت شغلي، به خصوص در بين گروه جوان، رابطه مثبت و معناداري دارد. در بين گروه‌هاي سني مختلف و همچنين سوابق كاري مختلف تفاوت معناداري در ميزان اميدواري و رضايت شغلي مشاهده شد (0.05 p)؛ اما در بين رانندگان تراكتور، در مقياس سلامت روان، هيچ گونه تفاوتي وجود نداشت و تمامي گروه ها در وضعيت سالم بودند (0.05 p). با توجه به سطح مناسب اميدواري و سلامت روان رانندگان، بايستي از طريق افزايش سطح درآمد به افزايش رضايتمندي شغلي آنها كمك گردد.