ارزيابي بازده مصرف سوخت سامانه هاي گرمايشي متداول در گلخانه ها (مطالعه موردي: گلخانه هاي استان البرز)

كشت هاي گلخانه اي يكي از روش هاي توليد در كشاورزي است كه وابستگي زيادي به انرژي دارند؛ بنابراين بهبود بازده مصرف سوخت در سامانه هاي گرمايشي گلخانه ها، تأثير خوبي بر انرژي مصرفي بخش گلخانه در كشور و كاهش آلاينده هاي محيط‌زيست خواهد داشت. در اين مطالعه براي تعيين بازده مصرف سوخت سامانه هاي گرمايشي متداول در گلخانه ها، داده-برداري در شش گلخانه توليد محصولات سبزي و صيفي در شهرستان چهارباغ استان البرز انجام شد. بدين منظور در ابتدا ظرفيت سامانه گرمايشي محاسبه شد. سپس با استفاده از آمار هواشناسي بلندمدت، نمودار تناسب اقليمي رسم گرديد تا مدت زمان روشن بودن سامانه مشخص گردد. تعيين بازده احتراق با روش غيرمستقيم و بر پايه اندازه گيري گازهاي احتراق شامل كربن مونواكسيد، اكسيژن، كربن دي اكسيد، هيدروكربن هاي سوخته نشده و اكسيدهاي نيتروژن انجام شد. همچنين ابعاد و نحوه نصب دودكش در اين گلخانه ها بررسي شد. به منظور تحليل نتايج، تصاوير حرارتي در گلخانه ها نيز ثبت گرديد. نتايج نشان داد كه گلخانه هاي احداث شده در مناطق داده برداري شده در استان البرز به 6 ماه گرمايش نياز دارند تا توليد مطلوب در آن ها صورت گيرد. انتخاب ظرفيت مشعل در سامانه گرمايشي بدون توجه به نياز گرمايشي گلخانه صورت گرفته و ميانگين بازده مشعل هاي به كار رفته در گلخانه ها، 85 درصد بود. بررسي وضعيت آلايندگي سامانه هاي گرمايشي نيز نشان داد كه درصد آلودگي كربن مونواكسيد و كربن دي اكسيد در گلخانه هاي استان البرز به ترتيب 0.06 و 3.085 درصد بود. در خصوص هيدروكربن هاي سوخته نشده و اكسيدهاي نيتروژن نيز گلخانه هاي استان البرز، شاخص 9.1 و 13.36 ppm را شامل مي‌شدند. وضعيت اكسيژن خروجي از سامانه هاي گرمايشي نيز 23.173 درصد بود. بررسي فني سامانه هاي گرمايشي نصب شده در اين مناطق و تصاوير حرارتي ثبت شده نشان داد كه عواملي مانند به كارگيري سامانه هاي گرمايشي غيراستاندارد، نصب نادرست آن ها در گلخانه و استفاده از گلخانه هاي غيراستاندارد از مهمترين عوامل ايجاد اين آلاينده ها بودند.