فروغ و سيمين، اراده معطوف به سنت‌شكني

شكستن سنت ها يكي از ويژگي هاي بارز ادبيات معاصر است كه هر كدام از شاعران و نويسندگان به نحوي تلاش كرده اند با شكستن سنت ها دست به تجدد و نوآوري بزنند. در دوره معاصر فروغ فرخزاد و سيمين بهبهاني از مشهورترين شاعران زن در اين حيطه مي باشند. اين پژوهش با هدف بررسي و تحليل سنت شكني هاي اين دو شاعر، در پي پاسخ به اين سوال اصلي است: سنت شكني در شعر فروغ و سيمين در چه حوزه هايي از روساخت و زيرساخت اشعار آن ها نمود يافته است؟ با روش تحقيق تحليلي – مقايسه اي مجموعه اشعار فروغ و سيمين از منظر گريز از سنت هاي رايج زمان خود،  مورد مطالعه و بررسي قرار گرفته است كه اين امر در سه محور اصلي زن، عشق و زبان تحليل و بررسي و مقايسه شده است. زن مهمترين مسأله در شعر اين دو شاعر است و آنها تلاش كرده اند كه دين خود را به هم نوعان خود ادا كنند و در اين راستا زن بودن را در اشعارشان به نمايش گذاشته اند هم از طريق زبان زنانه و هم عشق ورزي هاي زنانه. عشق در شعر سيمين و فروغ همراه با عواطف و احساسات خالصانه زنانه بيان شده است و از آن توصيفات كلاسيك و اسطوره اي فاصله گرفته است. استفاده از واژه ها و اصطلاحات مورد استفاده زنان و توصيف اعضاي بدن و لوازم آرايش و ذكر مسائل اروتيك از اصلي ترين جنبه هاي زبان زنانه در شعر فروغ و سيمين است.