بررسي تأثير كيفيت زندگي كاري در رفتار سازماني كاركنان هتل مطالعۀ موردي كاركنان هتل پنج‌ستارۀ هماي تهران

سرمايه‌هاي انساني نقش حياتي در صنعت هتل‌داري دارند. افزايش بهره‌وري در عملكرد هر هتل به مديريت كيفيت زندگي كاري كاركنان آن وابسته است كه موجب ارتقاي اثربخشي و كارايي رفتار سازماني مي‌شود و در كاهش ترك خدمت كاركنان و جلب رضايت‌مندي شغلي آن‌ها، وفاداري ميهمانان، ارتقاي برند و سودآوري به‌ويژه در هتل‌هاي پنج‌ستاره تأثير معناداري مي‌گذارد. چند نظريۀ علوم اجتماعي، به‌ويژه نظريه‌هاي مبادلۀ اجتماعي هومنز، تناسب فرد ـ محيط ني و همكاران و مدل والتون در بخش نظري و تدوين مدل مفهومي اين پژوهش مورد استفاده قرار گرفته است.پژوهش با روش پيمايشي صورت گرفته و نوع پژوهش كاربردي و توسعه‌اي است. جامعۀ آماري پژوهش دربردارندۀ كاركنان گروه هتل هما و نمونۀ آماري دويست نفر از مديران و كاركنان هتل هماي تهران بوده است. داده‌ها به روش نمونه‌گيري تمام‌شماري با ابزار پرسش‌نامه بر حسب مقياس طيف پنج‌گزينه‌اي ليكرت گردآوري شده است.آزمون كلموگروف ـ اسميرنوف براي بررسي نرمال‌بودن داده‌هاي آمار استنباطي و ضريب آلفاي كرونباخ (0/87) براي سنجش پايايي ابزار سنجش به‌كار گرفته شده است. آزمون فرضيه‌هاي پژوهش و تجزيه‌وتحليل داده‌ها با آزمون‌هاي هم‌بستگي پيرسون و رگرسيون چندمتغيره به كمك نرم‌افزار اس پي اس اس22 انجام شده است.يافته‌ها نشان مي‌دهد كه مؤلفه‌هاي «ثبات شغلي»، «توجه به فرايند نوآوري‌ها» در صنعت هتل‌داري، «به‌روزبودن» و «احساس امنيت و آرامش» به ترتيب در زيرمجموعۀ كيفيت زندگي كاري بيشترين اثرگذاري را در رفتار سازماني كاركنان هتل دارند و هرچه كيفيت زندگي كاري كاركنان بيشتر شود، رفتار سازماني مثبت آن‌ها نيز افزايش مي‌يابد