بررسي توسعۀ صنعت گردشگري ايران با تأكيد بر كارايي اين صنعت

توسعۀ صنعت گردشگري به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ويژه براي كشورهاي درحال‌توسعه، كه داراي معضلات بسياري ازجمله بيكاري و اقتصاد تك‌محصولي هستند، بسيار حائز اهميت است. در اين بين، كشور ايران با سرزميني چهار فصل و تمدني چندهزار ساله از نظر جاذبه‌هاي تاريخي، مذهبي، فرهنگي، طبيعي و مانند اين‌ها منحصربه‌فرد است و در رتبه‌بندي جهاني در رديف ده كشور نخست گردشگري قرار دارد. بدين‌منظور، با توجه به قابليت‌هاي چشمگير كشور در بخش گردشگري، هدف اين تحقيق بررسي توسعۀ صنعت گردشگري به‌كمك محاسبۀ كارايي اين صنعت در تمامي استان‌هاي ايران به‌تفكيك گردشگران داخلي و خارجي بوده است. براي رسيدن به اين هدف، از آمار و اطلاعات سالانۀ گردشگري استان‌هاي كشور طي سال‌هاي 1390 تا 1396 استفاده شد و براي برآورد كارايي از روش جديد تحليل پوششي داده‌هاي فازي استفاده شد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه كارايي استان‌ها در بخش گردشگري داخلي بيشتر از بخش گردشگري خارجي است و فقط چهار استان، گيلان، تهران، مركزي و كهكيلويه و بويراحمد از بين 31 استان، در طي سال‌هاي موردبررسي در بخش گردشگري داخلي، از نظر كارايي در رتبۀ يك قرار گرفته‌اند، يعني از ساير استان‌ها كاراتر عمل كرده‌اند. همچنين، هيچ استاني درزمينۀ گردشگري خارجي در طي هفت سال به كارايي يك نرسيده‌ است. با توجه به نتايج، توسعۀ بخش گردشگري در هر دو دسته از طريق تحول در زيرساخت‌ها و تبليغات گسترده در سطح ملي و بين‌المللي بايد در اولويت متوليان امر قرار گيرد و مسئولان با توجه ويژه به بخش گردشگري خارجي موجب ارزآوري، رشد و توسعۀ بخش گردشگري شوند