بهينه‌سازي عملكرد پوشش نهايي از منظر تبادل حرارتي براي سرپناه موقت پس از سانحه در اقليم سرد، مورد مطالعاتي: شهر كرمانشاه

سالانه ميليون‌ها نفر با وقوع حوادث طبيعي بي‌خانمان مي‌شوند. در پي رخ دادن هرگونه سانحه‌اي كه منجر به تخريب فضاي زيستن افراد شده، لازم است در اسرع وقت نسبت به تأمين سرپناهي مناسب اقدام شود. راهكارهاي تأمين سرپناه در روزهاي نخست نشان مي‌دهد كه عملكرد دمايي درون سرپناه نامناسب ارزيابي شده است. در نتيجه افراد يا تغييراتي در سرپناه به وجود مي‌آورند و يا اين فضاها را ترك مي‌كنند. در اين پژوهش تلاش مي‌شود تا از طريق پيشنهاد پوشش مناسب براي سرپناه، شرايط نسبي مناسب دمايي براي سانحه‌ديدگان فراهم شود. پژوهش پيش رو از نوع كاربردي بوده و ماهيت آن در بخش مطالعات تئوري كيفي است و در آن سعي شده است با استفاده از نرم‌افزار ديزاين بيلدر و شبيه‌سازي و آزمون شرايط دماي داخلي به هدف اصلي پيشنهاد سرپناه اقليمي بهينه براي اقليم سرد دست يافت. نتايج حاصل نشان مي‌دهد كه پوشش فايبرگلاس و مقوا بر روي فرم گنبدي، شرايط دمايي مناسب‌تري را فراهم مي‌آورند. هم‌چنين جهت استفاده از مصالح بومي و حفظ شرايط دمايي درون سرپناه، به‌كار گرفتن مصالح غيرمحلي اجتناب‌ناپذير است.