يادگيري حاصل از گردشگري كودكان در توسعۀ پايدار گردشگري: نقش تعديل‌گر ويژگي‌هاي جمعيت‌شناختي خانواده

آموزش و يادگيري عنصر اصلي براي داشتن جامعه‌اي پايدار است. در اين ميان، كودكان بالاترين پتانسيل را براي دريافت آموزش‌هاي مؤثر دارند. فضاهاي گردشگري طراحي‌شدۀ مناسب با ابعاد وجودي كودك نقش استادي مناسب را براي تجربه‌كردن و آموختن درس‌‌هاي بزرگ زندگي دارد. فضاهاي دوستدار كودك بيشتر به دنبال فراهم‌كردن بستري مناسب در محيط‌هاي گردشگري به‌منظور سرگرمي و تفريح، آموزش‌وپرورش، رشد فكري و اجتماعي اين افراد است. پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش يادگيري حاصل از گردشگري كودكان در توسعۀ پايدار گردشگري انجام شد. جامعۀ آماري پژوهش را كليۀ والدين داراي فرزند تشكيل مي‌دهند. نمونه‌ها از بين گردشگران شهر مشهد، كه فرزندانشان بين شش تا دوازده سال داشتند، انتخاب شدند. حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران برابر با 384 نفر به‌دست آمد كه براساس روش نمونه‌گيري غيرتصادفي در دسترس انتخاب شدند. به‌منظور اندازه‌گيري متغيرها از پرسش‌نامۀ استاندارد استفاده شد. روايي پرسش‌نامه به‌صورت تشخيصي، همگرا و واگرا و پايايي پرسش‌نامه نيز با ضريب آلفاي كرونباخ بررسي شد. آزمون مدل پژوهش براساس روش معادلات ساختاري و نرم‌افزار ليزرل انجام شد. نتايج نشان داد كه انگيزش براي يادگيري در فوايد يادگيري براي كودكان تأثير مثبت دارد. انگيزش براي يادگيري در رفتارهاي محافظت از محيط‌زيست كودكان تأثير مثبت دارد. فوايد يادگيري براي كودكان در رفتارهاي محافظت از محيط‌زيست كودكان تأثير مثبت دارد. ويژگي‌هاي جمعيت‌شناختي خانواده (جنسيت كودك، سطح تحصيلات والدين، متوسط درآمد ماهيانۀ خانواده، تعداد فرزندان خانواده) در فوايد يادگيري و رفتارهاي حفاظت از محيط‌زيست در كودكان گردشگر نقش تعديلگر دارد. درنهايت نقش تعديلگري ويژگي‌هاي جمعيت‌شناختي خانواده (جنسيت كودك، سطح تحصيلات والدين، متوسط درآمد ماهيانۀ خانواده، تعداد فرزندان خانواده) در ارتباط بين انگيزش براي يادگيري و فوايد يادگيري در كودكان گردشگر نيز تأييد شد.