ارائه مدل مديريت ريسك براي استخرهاي آبگرم معدني براساس شاخص‌هاي مديريتي سلامت، ايمني و محيط زيست

زمينه و هدف: با توجه به آمار قابل توجه افراد آسيب ديده در استخرهاي آبگرم معدني، هدف اصلي اين تحقيق ارائه مدلي براي سنجش و مديريت ريسك در استخرهاي آب گرم معدني است. روش بررسي: براي تهيه مدل مفهومي ريسك در چهار مرحله اقدام گرديد كه شامل تعيين شماي كلي مدل، شناسايي پارامترها، ارزيابي و امتيازدهي به پارامترها براساس فرم جمع آوري داده، با روش تحليل سلسله مراتبي و ارزشيابي و تعيين ريسك نهايي استخرها  است. با توجه به محدوده استاندارد مجاز هر پارامتر، براساس وزن هاي بدست آمده، طبقات ريسك سلامت، ايمني و محيط زيست در پنج محدوده براي هر پارامتر بدست آمد. نهايتا با تجميع اين پارامترها، امتياز نهايي ريسك استفاده از هر استخر حاصل مي شود. به منظور ارزيابي مدل ارائه شده، مقدار ريسك استخرهاي آب گرم معدني استان اردبيل با روش ابداعي اين تحقيق، بدست آمد. يافته‌ها: مطابق نتايج، بيشترين ريسك گروه سلامت، در استخر آبگرم گاوميش گلي با امتياز 16/25، در گروه ايمني، استخر آبگرم قطورسويي با امتياز 70/25، و در گروه محيط زيستي، نيز آبگرم قطور سويي با امتياز 7/125، ثبت شد. درنهايت به ترتيب امتياز ريسك، استخر قطورسويي و گاوميش گلي داراي سطح ريسك غيرقابل قبول بوده، آبگرم هاي قينرجه، شابيل، برجلو و سبلان در سطح ريسك زياد قرار دارند. نتيجه گيري: مدل ارائه ‌شده با شواهد و مدارك وقايع پزشكي قانوني مورد اعتبار سنجي قرار گرفت. با توجه به نتايج مدل مفهومي ريسك و امتياز به‌دست‌آمده براي هر جزء و اجزاي فرعي، مي‌توان راه‌حل‌هاي مناسب، به‌منظور كاستن از سطح ريسك در هر استخر آب گرم ارائه كرد.