تاثير تحريك فرا جمجمه اي مغز با استفاده از جريان مستقيم الكتريكي (tdcs) بر توانايي شناختي و حافظه كاري دانش آموزان داراي نارسايي توجه و بيش فعالي

هدف: كودكان مبتلا به كم‌توجّهي- بيش‌فعالي در برخي از كاركردهاي شناختي دچار مشكل هستند. همچنين اين كودكان نسبت به كودكان عادي به ميزان بيشتري دچار افت تحصيلي مي شوند. اين پژوهش به دنبال بررسي تأثير تحريك فرا جمجمه اي مغز با استفاده از جريان مستقيم الكتريكي (tdcs) بر توانايي شناختي و حافظه كاري دانش آموزان داراي نارسايي توجه و بيش فعالي بود. روش: اين پژوهش به شيوه‌ي نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش حاضر كليه دانش‌آموزان 18-15 سال مراجعه كننده به كلينيك روانشناسي شهر تهران در سال 1400-1399 بود. كه از بين آن‌ها 32 نفر با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به صورت كاملا تصادفي در دو گروه آزمايش (16 نفر) و گروه كنترل (16 نفر) جاي داده شدند. شركت كنندگان گروه آزمايش به صورت انفراي 18 جلسه 30 دقيقه‌اي تحريك فرا جمجمه اي مغز با استفاده از جريان مستقيم الكتريكي را دريافت نمودند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي علايم مرضي كودكان (CSI-4) اسپيرافكين و گادو (1994) و توانايي هاي شناختي نجاتي (1392) و دستگاه تحريك الكتريكي مستقيم فراقشري (tdcs) و آزمون (N-Back) استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss و روش آماري تحليل واريانس با اندازه گيري هاي مكرر تجزيه و تحليل شدند. نتايج: نتايج نشان داد كه تحريك فراجمجمه اي مغز با استفاده از جريان مستقيم الكتريكي باعث بهبود توانايي شناختي و حافظه كاري دانش آموزان داراي نارسايي توجه وبيش فعالي شده است.