مقايسه اثربخشي درمان ذهن‌آگاهي مبتني بر كاهش استرس و تحريك الكتريكي مستقيم قشر مغز (TDCS) در بهبود علائم اضطراب در دانش‌آموزان مبتلا به اضطراب امتحان

مقدمه: اضطراب امتحان از جمله مشكلات روان‌شناختي رايج در دوره تحصيل است و پيامدهاي روان‌شناختي مهمي در پي دارد. پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثربخشي درمان ذهن‌آگاهي مبتني بركاهش استرس و تحريك الكتريكي مستقيم قشر مغز در بهبود علائم اضطراب در دانش‌آموزان مبتلا به اضطراب امتحان انجام شد. روش: اين پژوهش مطالعه‌اي نيمه آزمايشي با گروه گواه و طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري بود. جامعۀ آماري شامل كليه دانش‌آموزان داراي اختلال اضطراب امتحان دوره اول متوسطه شهر اشكذر در سال 1399 بودند كه تعداد 48 نفر از آنان به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله اي انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل جايابي شدند. جهت جمع‌آوري داده‌ها پرسشنامه اضطراب امتحان فريدمن (1997) روي هر دو گروه آزمايشي انجام شد. گروه آزمايش الف به مدت 8 جلسه يك ساعته مداخله ذهن‌آگاهي مبتني بر كاهش استرس و گروه آزمايشي ب 10 جلسه 20 دقيقه‌اي تحريك الكتريكي مستقيم قشر مغز دريافت كردند، در اين فاصله گروه كنترل، درماني دريافت نكردند. پس از پايان مداخله‌ها، مجددا از هر سه گروه، پس‌آزمون به عمل آمد و سرانجام پيگيري دوماهه انجام شد. يافته ها: نتايج نشان داد درمان ذهن‌آگاهي مبتني بر كاهش استرس و تحريك مستقيم قشر مغز هر دو در بهبود علائم اضطراب مؤثر بودند (0.05 p). در مقايسه دو روش بر كاهش علائم اضطراب امتحان، اثربخشي ذهن‌آگاهي مبتني بر كاهش استرس قوي‌تر بود. نتيجه گيري: بنابر نتايج به‌ دست آمده مي‌توان از فنون مبتني بر ذهن‌آگاهي و تحريك مستقيم قشر مغز در كاهش علائم اضطراب امتحان دانش‌آموزان بهره برد.