پيش‌بيني كمبود توجهي و تكانش گري در كودكان مبتلا به ADHD به كمك تحليل سيگنال مغزي و آزمون يكپارچه ديداري-شنيداري IVA

مقدمه: هدف اين تحقيق، استفاده از پارامترهاي استخراج‌شده امواج مغزي و آزمون يكپارچه ديداري- شنيداري IVA به‌منظور تعيين سطح كمبود توجهي و تكانش‌گري است. روش: نمونه‌هاي تحقيق از بين كودكان مبتلا به ADHD مراجعه‌كننده به كلينيك‌هاي درماني شهر مشهد به‌ روش نمونه در دسترس انتخاب‌شده‌اند. 50 كودك (32 پسر و 18 دختر) با ميانگين و انحراف استاندارد سني 1.90±9.17 سال مورد تحليل قرارگرفته‌اند. افراد ابتدا در آزمون IVA و سپس در ثبت امواج مغزي حالت چشم‌بسته و چشم‌باز شركت كرده‌اند. در اين تحقيق از روش همبستگي اسپيرمن و رگرسيون خطي چندگانه براي ارزيابي متغيرهاي IVA و امواج مغزي و پيش‌بيني سطوح كمبود توجهي و تكانش گري استفاده‌شده است. يافته‌ها: طبق نتايج حاصله، تمام پارامترهاي استخراج‌شده از آزمون IVA، همبستگي منفي معني‌داري (p 0.05) با سطح كمبود توجهي داشته‌اند. همچنين نسبت تتا/بتاي امواج مغزي در حالت چشم‌بسته همبستگي مثبت معني‌داري (p 0.05) با شاخص تكانش‌گري داشته است. نتايج رگرسيون شاخص تمركز ديداري توانسته است با ضريب R2=0.391 (p 0.00001) سطح كمبود توجهي را در كودكان ADHD پيش‌بيني كند. همچنين زمان عكس‌العمل ديداري و شنيداري آزمون IVA و نسبت. تتا/ بتاي امواج مغزي هركدام به‌طور جداگانه توانسته‌اند با ضريب R2=022 و (p 0.05) سطح تكانش‌گري را پيش‌بيني كنند. نتيجه‌گيري: بنابراين متغيرهاي آزمون IVA توانسته‌اند نقش مؤثرتري در پيش‌بيني سطح كمبود توجهي داشته‌اند. اما عملكرد نسبت تتا/ بتاي امواج مغزي و آزمون IVA در پيش‌بيني سطح تكانش‌گري مشابه هم بوده است. درنتيجه متغيرهاي آزمون IVA و نسبت تتا به بتاي امواج مغزي مي‌توانند نقش مؤثري در پيش‌بيني بيماري ADHD ايفا كنند.