بررسي فرهنگ ايمني تاب‌آور در يكي از فرودگاه‌هاي ايران در سال 1400

سابقه و هدف: صنعت هوانوردي با وجود پيشرفت قابل توجه در فناوري و ايمني، همچنان شاهد حوادث ناگوار است كه علت 80 درصد از آن‌ها، عوامل انساني است. اين پژوهش با هدف بررسي فرهنگ ايمني تاب‌آور در يكي از فرودگاه‌هاي كشور به‌منظور ارتقاي سطح فرهنگ ايمني و تاب‌آوري فرودگاه براي كاهش حوادث انجام شد.مواد و روش‌‌ها: در مطالعه مقطعي حاضر شاخص‌هاي فرهنگ ايمني تاب‌آور توسط تيم خبرگان ايمني و عمليات فرودگاهي با استفاده از روش تحليل سلسله مراتبي امتيازدهي شد و با كمك نرم‌افزار Expert Choice نسخه 11 وزن‌دهي و رتبه‌بندي شد. همچنين پرسش‌نامه فرهنگ ايمني تاب‌آور بر اساس شاخص‌هاي ذكرشده، توسط كاركنان فرودگاه تكميل و داده‌هاي حاصل به كمك نرم‌افزار SPSS نسخه 16 تجزيه‌وتحليل شد.يافته‌ها: از نظر خبرگان تعهد مديريت (با وزن نرمال1.0)، صلاحيت (0.79) و آگاهي (0.69) بيشترين اهميت و فرهنگ خطاپذيري (0.45)، انعطاف‌پذيري (0.39) و مديريت تغيير (0.35) كمترين اهميت را داشتند. از نظر كاركنان شاخص صلاحيت (با ميانگين 4.12)، فرهنگ خطاپذيري (3.87) و آمادگي (3.84) بيشترين نمره و مشاركت كاركنان (3.61)، انعطاف‌پذيري (3.48) و آگاهي (3.29) كمترين نمره را داشتند.نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج، عامل صلاحيت كه هم از نظر كاركنان و هم خبرگان رتبه بالايي داشت، در بهبود تاب‌آوري فرودگاه مؤثرترين است. همچنين بهبود سطح آگاهي كاركنان كه از نظر خودشان كمترين اهميت را داشت، از مهم‌ترين عوامل مؤثر بر ايمني تاب‌آوري است.