بررسي ارتباط كيفيت زندگي كاري و بار كاري در پرستاران بخش مراقبت‌هاي ويژه در بيمارستان‌هاي شهر تهران

سابقه و هدف: با توجه به اهميت كيفيت زندگي كاري پرستاران شاغل در بخش مراقبت‌هاي ويژه در ارائه خدمات درماني، شناسايي مؤلفه‌هاي تأثيرگذار بر اين شاخص اهميت بسزايي دارد. لذا اين مطالعه با هدف بررسي ارتباط بار كاري و كيفيت زندگي كاري در پرستاران بخش مراقبت‌هاي ويژه در بيمارستان‌هاي شهر تهران انجام شد.مواد و روش‌‌ها: در مطالعه مقطعي و توصيفي-تحليلي حاضر به‌منظور تعيين حجم نمونه از روش كوكران براي جامعه نامعلوم استفاده شد. در اين مطالعه 384 نفر از پرستاران بخش مراقبت‌هاي ويژه شاغل در بيمارستان‌هاي آموزشي-درماني علوم پزشكي تهران در سال 1400 بررسي شدند. به‌منظور تعيين بار كاري از پرسش‌نامه بار كاري ذهني NASA-TLX و براي تعيين كيفيت زندگي كاري از پرسش‌نامه كيفيت زندگي كاري (WRQoL) استفاده شد. داده‌ها پس از استخراج وارد نرم‌افزار SPSS نسخه 26 شد.يافته‌ها: همبستگي ميان پارامترهاي كمّي دموگرافيك با شاخص‌هاي بار كاري و كيفيت زندگي نشان داد ميزان همبستگي مثبت بين سن، سابقه كاري و تعداد شيفت در ماه با شاخص كيفيت زندگي كاري به ترتيب 0.65، 0.49 و 0.59 و همبستگي منفي با شاخص بار كاري به ترتيب 0.35-، 0.15- و 0.42- است. نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه حاضر نشان داد بين بار كاري و كيفيت زندگي كاري رابطه معكوسي وجود دارد. بنابراين لازم است مديران بيمارستاني با آگاهي از شرايط موجود، با كاهش عوامل مؤثر بر بار كاري منجر به افزايش سطح كيفيت زندگي كاري پرستاران شوند.