ارزيابي مقايسه‌اي خطر ابتلا به بيماري كوويد-19 در كاركنان شاغل در محيط درماني: مطالعه ميداني با استفاده از روش تحليل سريع خطر كوويد-19 (RCHA)

سابقه و هدف: ارزيابي خطر يكي از مهم‌ترين اقداماتي است كه نتايج آن در كاهش ميزان شيوع انواع پيامدهاي سلامتي در محيط‌هاي شغلي اثربخش است. اين مطالعه با هدف ارزيابي و مقايسه خطر ابتلا به بيماري كوويد19 در كاركنان يك محيط درماني انجام شده است. مواد و روش‌‌ها: اين مطالعه يك بررسي مقطعي از نوع توصيفي - تحليلي بود كه در يك بيمارستان در شهر اهواز انجام شد. ابزار استفاده‌شده در اين مطالعه روش تحليل سريع خطر كوويد19 و نمونه مطالعه‌شده شامل 193 نفر بود. تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار IBM SPSS نسخه 22 انجام شد.يافته‌ها: بيش از نيمي از افراد از كاركنان پرستاري (51.8 درصد) و حدود يك‌سوم نيز از مشاغل اداري و خدماتي بودند (30.1 درصد). كمترين و بيشترين خطر ابتلا به اين بيماري به ترتيب 1 و 600 برآورد شد. اين نتايج نشان داد 3 نفر (1.6 درصد) در ناحيه خطر قابل قبول، 59 نفر (30.6 درصد) در سطح خطر قابل تحمل و 131 نفر (67.9 درصد) نيز در ناحيه خطر غير قابل قبول قرار دارند. ارزيابي مقايسه‌اي نشان داد خطر ابتلا به كوويد19 در چهار گروه شغلي مطالعه‌شده از نظر آماري معني‌دار نيست (0.066=p).نتيجه‌گيري: يافته‌هاي مطالعه بيانگر اين بود كه سطح خطر ابتلا به بيماري كوويد19 در بين كاركنان بخش درمان زياد و در ناحيه غير قابل قبول قرار دارد. همچنين با وجود تفاوت در سطح خطر، ميزان خطر در بين گروه‌هاي شغلي مختلف اختلاف معني‌داري ندارد.