نقش انعطاف پذيري شناختي و سبك هاي دلبستگي در شناخت اجتماعي دانشجويان

مقدمه: هدف اساسي پژوهش حاضر نقش انعطاف پذيري شناختي و سبك دلبستگي در شناخت اجتماعي دانشجويان بود. روش:  جامعه آماري شامل دانشجويان دانشگاه پيام نور مركز رشت كه در سال سال تحصيلي 99-1398مشغول تحصيل بودند، مي باشد. با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي 309 دانشجو انتخاب شدند. داده ها به وسيلۀ شاخص هاي ضريب همبستگي و تحليل رگرسيون تجزيه و تحليل شدند. شركت كنندگان پرسشنامه هاي انعطاف پذيري شناختي (دنيس و وندروال ، 2010)، سبك دلبستگي (هازن و شيور، 1987)  و شناخت اجتماعي دانشجويان (نجاتي، كمري و جعفري، 1397) را تكميل نمودند. يافته ها: نتايج نشان داد بين شناخت اجتماعي دانشجويان با انعطاف پذيري شناختي و سبك دلبستگي ايمن همبستگي مثبت معنادار و با سبك دلبستگي اجتنابي و دوسوگرا همبستگي منفي معنادار وجود دارد (p 0/05) همچنين تحليل رگرسيون نشان داد كه انعطاف پذيري شناختي 0/49 و سبك دلبستگي اجتماعي0/02 واريانس شناخت اجتماعي دانشجويان را به طور معناداري پيش بيني نمودند (p 0/05). نتيجه گيري: يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه انعطاف پذيري شناختي و سبك دلبستگي در شناخت اجتماعي دانشجويان نقش تعيين كننده اي دارند.