تاثير نواي گفتار هيجاني در بازيابي حافظه بيماران مبتلا به دمانس از نوع آلزهايمري

يادگيري، فرايند فراگيري اطلاعات جديد است و حافظه نتيجه يادگيري است. حافظه، توانايي ذخيره، نگهداري و بازيابي اطلاعات است كه تجربيات گذشته را براي تاثير در رفتار امروز فعال مي كند. بهر چند مطالعات نشان داده اند كه رويدادهاي هيجاني بيشتر از رويدادهاي عادي و خنثي در حافظه ماندگاري دارند اما هنوز مطالعات كمي در دسترس است كه مشخص كند در برانگيختگي حافظه بيماران مبتلا به بيماري آلزهايمر محتواي واژگاني هيجاني جملات موثر است يا نواي گفتار هيجاني يا اينكه تعامل اين دو، منجر به بازيابي بهتر حافظه اين بيماران مي شود. به همين منظور اين پژوهش طراحي شد تا با مطالعه 40 بيمار مبتلا به آلزهايمر در سطح خفيف با استفاده از پايگاه داده گفتار هيجاني زبان فارسي (Persian ESD) ميزان برانگيختگي حافظه بررسي شود. نتايج حاكي از اين بود كه محتواي واژگاني هيجاني به همراه نواي گفتار هيجاني است كه در بازيابي، يادآوري و پايداري جملات هيجاني تاثيرگذار است. تاثير نواي گفتار هيجاني بر روي واژه ها در درجه اول باعث مي شود تا انگيختگي هيجاني، وضوح و صراحت حافظه را افزايش دهد و در درجه دوم باعث مي شود واژه هاي هيجاني، گروه مفهومي يا انسجام مفهومي تشكيل دهند و از اين رو بهتر بازخواني شوند.