ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ورزﺷﯽ ﻣﻘﺎوﻣﺘﯽ ﺑﺮ ﻣﺤﻮر1-PI3K / IGF در ﻋﻀﻠﻪ اﺳﮑﻠﺘﯽ وﺣﺴﺎﺳﯿﺖ اﻧﺴﻮﻟﯿﻦ در ﻣﻮش ﻫﺎي ﺻﺤﺮاﯾﯽ دﯾﺎﺑﺘﯽ ﻧﻮع 2

مقدمه: IGF-1 يك هورمون پلي‌پپتيدي است كه در توسعه‌، بازسازي عضلات اسلكتي نقش حياتي دارد. -1 IGF فعال‌سازي مسيرهاي آنابوليك نظير PI3K و IRS-1/2 مجموعه‌اي از سيگنال‌هاي آنابوليك درون سلولي را فعال مي‌كند‌. هدف از اين تحقيق تاثير 8 هفته تمرين مقاومتي بر محورIGF1 ،PI3K و حساسيت به انسولين در عضله نعلي رت‌هاي ديابتي نوع 2 بود. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي ، تعداد 14 سر موش نر ويستار 8 تا 10 هفته‌اي و القاي ديابت نوع 2 (ديابت نوع 2 به شيوه تزريق درون صفاقي نيكوتين آميد و STZ در گروه‌هاي ديابتي القاء شد) و به 2 گروه تمرينات مقاومتي و گروه كنترل تقسيم شدند‌. موش هاي گروه كنترل در طول مطالعه تمرين نداشته درحاليكه گروه مقاومتي 8 هفته تمرين را به تعداد 5 جلسه در هفته اجرا نمودند. تمرينات مقاومتي در هر جلسه در قالب 10 تكرار با فواصل استراحتي 90 ثانيه‌اي به صورت صعود از نردبان 26 پله‌اي به ارتفاع يك متر با شيب عمودي 85 درصد بود و اعمال وزنه به قاعده دم موش اجرا شد. 48 ساعت پس از آخرين جلسه تمريني نمونه‌گيري خون از قلب و استخراج بافت عضله نعلي انجام گرفت. جهت تعيين بيان ژن‌ها از روش Real Time- PCR و براي مقايسه متغيرها از آزمون آنواي يك طرفه و براي مقايسه متغيرها بين گروه‌هاي از آزمون تي مستقل استفاده شد. كليه بررسي‌هاي آماري با استفاده از نرم‌افزار SPSS version 16 انجام گرفت.نتايج: نتايج پژوهش نشان داد بيان ژن IGF-1 و PI3K درعضله نعلي موش‌هاي ديابتي گروه تمرين مقاومتي در مقايسه با موش‌هاي ديابتي گروه كنترل افزايش معناداري داشت (P = 0.001) (P = 0.11). ميزان حساسيت انسولين سرم در موش‌هاي ديابتي گروه تمرين نسبت به موش‌هاي ديابتي گروه كنترل تفاوت معني‌داري نداشت (0/778=p). نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد اجراي هشت هفته تمرينات مقاومتي مي‌تواند محرك قوي بر بيان ژن IGF-1 و PI3K و عدم تغيير در حساسيت به انسولين در عضله نعلي موش‌هاي ديابتي نوع 2 شود.