تبيين كل ‌الكمال بودن حقيقت وجود و مظاهر آن با نگاهي به چالش‌ها و رهيافت‌ها

نوشتار كنوني بر آن ‌است كه با استفاده از اصولي نظير استقلال و بساطت محض حقيقت وجود، «كل‌ الكمال بودن حقيقت وجود» را اثبات كند. با اثبات كل‌ الكمال بودن حقيقت وجود، مي‌توان به حكم عدم تناهي اين حقيقت، «معيت قيوميۀ» حقيقت وجود را با مظاهرش نتيجه گرفت و به حكم اين معيت، مظاهر حقيقت وجود را نيز به نحو رقيقت كل ‌الكمال دانست. لكن اثبات كل ‌الكمال بودن مظاهر حقيقت وجود تنها به واسطۀ عدم تناهي حقيقت وجود و معيت قيوميه آن با مظاهر نمي‌باشد؛ بلكه با استفاده از اصولي نظير عدم تناهي صفات واجب‌تعالي، صرافت وجود، عدم تخلل عدم در هستي، سنخيت ظاهر با مظهر، تطابق عوالم، قاعدۀ اعطاء و احسن بودن نظام هستي نيز مي‌توان «كل ‌الكمال بودن مظاهر حقيقت وجود» را به نحو رقيقت به اثبات رسانيد. البته «كل الكمال بودن مظاهر حقيقت وجود» با چالش‌هايي نظير «لزوم وجوب وجود در مظاهر حقيقت وجود»، «عدم ادراك كمالات مظاهر وجود» و «محدوديت قدرت واجب‌تعالي» مواجه است كه به نظر نگارنده مي‌توان با توجه به مباني و اصولي نظير «حمل حقيقت و رقيقت»، «محدوديت قواي ادراكي انسان»، «اشتداد پذيري ادراك» و «عدم تعلق قدرت واجب‌تعالي به امور محال» رهيافت‌هاي مناسبي براي اين چالش‌ها يافت.