ادعاي فورس‌‌‌ماژور براساس كوويد-19 در قراردادهاي فروش ‏ال.ان.جي

ظهور و گسترش جهاني ويروس كرونا با نام رمز كوويد-19، يكي از بزرگ‌ترين چالش ها در روزگار ماست. همه‌گيري اين بيماري سبب ايجاد مشكلاتي در حوزه هاي قراردادي مختلف گرديده است. يكي از اين حوزه ها، بخش انرژي و قراردادهاي خريدوفروش ال.ان.جي است كه به دنبال اقدامات مهاركننده‌ دولت هاي مختلف با كاهش تقاضا و افزايش نگراني هايي درباره‌ اجراي تعهدات شده اند. اين مشكلات باعث شد طرفين قرارداد به بندهاي فورس‌ماژور متوسل گردند. درباره‌ اين‌كه آيا كوويد-19 فورس‌ماژور شمرده مي شود يا خير، ديدگاه هاي متفاوتي وجود دارد؛ در نگاه اول، به نظر مي رسد اين بيماري و پيامدهاي آن مي تواند در قامت يك فورس‌ماژور ظاهر شود و معيارهاي آن را برآورده كند، اما وجود اصولي مانند اصل تقدّس قراردادها و وجود ظرفيت هايي مانند شرط دريافت يا پرداخت و انحراف مقصد در قراردادهاي فروش ال.ان.جي مي تواند به مديريت پيامدهاي اين ويروس بينجامد و طرح ادعاي فورس‌ماژور را در اين قراردادها با چالش روبه‌رو سازد.