پهنه بندي مناطق مستعد گردشگري شهري با استفاده از توانايي سيستم اطلاعات مكاني و تلفيق عوامل اجتماعي، محيطي و فيزيكي

زمينه و هدف: پهنه‌بندي و شناسايي فضاهاي شهري با پتانسيل بالقوۀ گردشگري، و معرفي آن‌ها جهت تأثير بر نگرش گردشگران به منظور انتخاب مقاصد گردشگري يكي از مهم‌ترين سياست‌هاي مديريتي در شهرها مي‌باشد كه جلب رضايت و وفاداري گردشگران برگ برنده آن‌ها خواهد بود. از اين رو، پژوهش حاضر با هدف ارزيابي و پهنه‌بندي پتانسيل گردشگري شهري در قسمت مركزي استان آذربايجان شرقي (تبريز) انجام شد. روش‌شناسي: پژوهش حاضر از نوع تحقيق كاربردي مبتني بر روش مكاني و بازديدهاي ميداني مي‌باشد. كه با شناسايي و ادغام پانزده متغير اجتماعي، محيطي و فيزيكي (تراكم مساحت، فاصله از پاركينگ، فاصله از جاده، فاصله از مراكز درماني، فاصله از فضاي سبز، فاصله از مراكز تفريحي، شيب، فاصله از رودخانه، بارش برف، روزهاي آفتابي، سرعت باد، تراكم جمعيت، تراكم خانوار، تراكم تحصيل‌كرده‌ها و تراكم فاقد تحصيلات) توسط مدل‌هاي خوشه‌بندي و خودسازمان‌دهي به پهنه‌بندي مناطق مستعد گردشگري شهري پرداخته شد. يافته‌ها: نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه پس از بررسي و شناخت عوامل اجتماعي، محيطي و فيزيكي طبق الگوريتم‌هاي مورد استفاده، بيش‌ترين درصد مساحت مستعد گردشگري شهري مربوط به طبقۀ پتانسيل خيلي كم با مقدار 27/44 درصد مي‌باشد و بيش‌ترين درصد مساحت پتانسيل گردشگري شهري در منطقۀ مورد مطالعه در طبقۀ پتانسيل خيلي زياد با مقدار 31/002 درصد به ترتيب مشاهده شد. نتيجه‌گيري و پيشنهادها: در نهايت پيشنهاد مي‌شود كه به منظور ايجاد انگيزۀ تغيير سياست، آزمايش‌هاي مستند بيش‌تري در برنامه‌ريزي مشترك استفاده از زمين انجام شود. از طرف ديگر تهيۀ پهنه‌هاي مستعد گرشگري شهري مي‌تواند راهنماي جامع براي گردشگران، تورگردانان و سند علمي براي مديران به منظور تصميم‌گيري‌ها و توسعۀ پايدار باشد. نوآوري و اصالت: شناسايي و توجه به پتانسيل‌هاي منطقه براي گردشگري شهري و بررسي مسائل اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي مرتبط با موضوع و ارزيابي توان گردشگري با تلفيق مؤلفه‌هاي مكاني از نوآوري اين پژوهش مي‌باشد.