نگرش نسلها به تمايزات بين‌نسلي در ايران بر مبناي جامعه ‎پذيري رسانه اي

فنّاوري‌هاي رسانه‌اي جهان ذهني جوامع را تغيير داده‌اند. اين تغييرات، همگام با تغييرات شتابان و پرسرعت فنّاوري‌ها، نتايج گوناگوني را براي افراد به همراه داشته‌اند. مهم‌ترين اين تفاوت‌ها تفاوت‌ در نگرش‌هاي معرفتي هر نسل است. آنچه‌ به‌عنوان ‌پيش‌فرض اين پژوهش تلقي مي‎شود اين است كه نظام معرفتي هر دوره ساخت‌پذير است و عامليت اصلي براي ساخت هر نسل رسانه‌هايي است كه هر نسل از آن استفاده مي‌كند. به عبارتي، مي‌توان از عامليت رسانه در تغييرات نسلي با عنوان جامعه‌پذيري رسانه‌اي ياد كرد. در اين پژوهش از ادبيات نظري مرتبط ‌با نسل در جامعه‌شناسي و ادبيات مطالعات نسل از منظر مطالعات رسانه بهره برده شده است. از مصاحبۀ نيمه‌ساخت‌يافته براي جمع‌آوري داده‌ها و يافتن پاسخ پرسش‌هاي اين پژوهش استفاده شده است. مصاحبه‌هايي با 30 نفر با بازۀ سني 15 تا 45 سال صورت گرفت تا نگرش و تجارب آن‌ها در خصوص تمايزها و تفاوت‌هاي نسلي شناسايي شود. يافته‌هاي پژوهش چهار نسل را با عنوان‌هاي سازش‌پذير، خطرپذير، تحول‌پذير و محدوديت‌ناپذير شناسايي كرد. همچنين، يافته‌ها نشان مي‌دهد كه در هر نسل، رسانه‌ها و شيوه‌هاي ارتباطي و تعاملي عامليت مؤثري در شكل‌گيري معرفت‌شناسي نسلي دارند. هر چه به سمت استفاده از رسانه‌هاي تعاملي و جهاني پيش مي‌رويم، ارزش‌هاي سنتي و عرفي رنگ مي‌بازند و افراد خارج از محدوده‌ها و نظم معرفتي رايج زيست مي‌كنند.