شناسايي و ارزيابي راهكارهاي حمايت از حريم خصوصي كودكان در فضاي مجازي

پژوهش پيش‌رو باهدف طراحي و ارزيابي مدل مفهومي راهكارهاي حمايت از حريم خصوصي كودكان در فضاي مجازي به دو روش كيفي و كمي انجام شد. پس از بررسي پيشينه و مفاهيم نظري پژوهش، با استفاده از روش كيفي مصاحبه عميق با 18 نفر از متخصصان حوزه ارتباطات، حقوق و روانشناسي با روش نمونه‌گيري نااحتمالي هدفمند، داده‌هاي پژوهش به اشباع نظري رسيده، با استفاده از تحليل مضمون تفسير شده و مدل مفهومي ‌ساخته شد. يافته‌هاي پژوهش، شش مضمون فراگير و 17 مضمون سازمان‌يافته را به‌عنوان شاخص‌هاي اصلي راهكارهاي حمايت از حريم خصوصي كودكان در فضاي مجازي نشان دادند كه عبارت‌اند از راهكارهاي: اجتماعي (محيط اجتماعي)، فرهنگي (فرهنگ‌سازي)، حقوقي (قانون‌گذاري، الزامات تهيه رضايت‌نامه، الزامات دسترسي)، آموزشي (سواد رسانه‌اي، توليد محتوا، تفكر انتقادي، آموزش رسمي، مديريت دانش، گسترش حوزه سواد و انديشه)، اقتصادي (سرمايه‌گذاري) مديريتي (الزامات فني، سياست‌گذاري، آموزشي، امنيت سازماني، حمايت نهادي). در بخش كمي به‌منظور برازش مدل، پرسشنامه محقق ساخته بين 160 نفر از متخصصان و فعالان كودك كه با روش نمونه‌گيري طبقه اي نسبتي و فرمول مورگان كرجسي انتخاب شدند، توزيع شد. يافته‌هاي توصيفي بخش كمي، نشان داد كه ميزان شاخص كل راهكارها در سطح مطلوبي قرار دارد و يافته‌هاي استنباطي بخش كمي پژوهش با استفاده از تحليل عاملي نشان داد كه مدل بازتوليد شده از برازش لازم برخوردار است. مدل مفهومي احصا شده در تدوين راهبردها و قوانين لازم براي سياست گذاري و برنامه‌ ريزي حمايت از حق حريم خصوصي كودكان در فضاي مجازي كاربرد دارد.