ارتباط شاخص‌هاي پوشش گياهي و ژئومورفيك با مقادير فرسايش و رسوب در حوضه آبريز كوزه‌توپراقي

فرسايش خاك يك فرايند ژئومورفيك غالب است كه امنيت غذايي را در بخش‌هاي وسيعي از كره زمين را تهديد مي‌كند. ويژگي‌هاي ژئومورفيك حوضه در هيدرولوژي، فرسايش خاك و توليد رسوب نقش مهمي دارد و مي‌تواند شاخصي از وضعيت فرسايش و رسوبگذاري حوضه باشد. بنابراين هدف از اين پژوهش ارتباط شاخص‌هاي پوشش گياهي و ژئومورفيك با مقادير فرسايش و رسوب در حوضه آبريز كوزه‌توپراقي است كه با بهره‌گيري از قابليت‌هاي سيستم اطلاعات جغرافيايي جهت استخراج خصوصيات ژئومورفيك حوضه انجام شد. بدين منظور مقادير فرسايش و رسوب با استفاده از مدل پسياك اصلاح شده (MPSIAC)، محاسبه شد. هم‌چنين به‌منظور استخراج خصوصيات فيزيوگرافي و ژئومورفيك (شامل: رطوبت توپوگرافي TWI، قدرت جريان SPI، شيب SLOPE، انحناء دامنه، انحناء پروفيل و انحناء پلان) زيرحوضه‌ها، از مدل رقومي ارتفاع با دقت مكاني 30 متر و نيز ساير لايه‌هاي مورد استفاده در مدل MPSIAC شامل نقشه‌هاي توپوگرافي 1:25000، زمين‌شناسي 1:100000 و نيز نقشه‌هاي موضوعي: خاكشناسي، پوشش گياهي و تصاوير ماهواره‌اي، آمار ايستگاه‌هاي هواشناسي، باران‌سنجي مناطق مجاور حوضه آبريز استفاده شد. نتايج نشان داد كه كه ارتباط ميان مقادير فرسايش و رسوب در زيرحوضه‌هاي مورد مطالعه معني‌دار است. علاوه براين، مقدار فرسايس و رسوب با مقادير شيب نيز داراي رابطه‌ي معكوس و معني‌دار هستند. هم‌چنين ميان شيب و نيز شاخص قدرت آبراهه رابطه‌ي مثبت و معني‌دار از نظر آماري وجود دارد. شاخص‌هاي مرتبط با انحناء داراي تغييرات اندكي در منطقه مورد مطالعه هستند. اما به‌دليل توپوگرافي متنوع منطقه، مقادير شيب داراي تغييرات قابل توجهي در ميان زيرحوزه‌ها است.