چرخه بهينه پيشگيري از غافلگيري در مديريت بحران‌هاي امنيتي

زمينه و هدف: از آنجايي كه امروزه گستره‌ مفهوم امنيت در محيط، ريشه دوانده و نبود روش كاربردي منسجم براي مديريت پيشگيرانه تهديدهاي احتمالي آينده و تبيين‌نشدن چرخه‌ بهينه‌ پيشگيري از غافلگيري در مديريت بحران‌هاي امنيتي؛ مي‌تواند، زيربناي توسعه‌ مطلوب امنيت را با چالش‌هاي جدي مواجه كند؛ بنابراين در اين تحقيق كه با هدف ارائه چرخه‌ بهينه، صورت گرفته محقق در صدد رسيدن به اين هدف است كه ابعاد، مؤلفه‌ها و شاخص‌هاي چرخه‌ بهينه‌ پيشگيري از غافلگيري در مديريت بحران‌هاي امنيتي را به‌دست بياورد. روش‌شناسي: اين تحقيق از نظر هدف «كاربردي» و از لحاظ روش اجرا «تركيبي» است؛ در اين راستا، با توجه به مباني نظري تحقيق و روش به‌كارگرفته شده، در روش كيفي تحقيق، با استفاده از نمونه‌گيري هدفمند در دسترس و انجام مصاحبه‌ عميق با خبرگان و صاحب‌نظران اين حوزه (9 نفر)، تعداد 128 مقوله مرتبط با موضوع كشف و برابر آزمون تحليل بار عاملي، شدت تأثيرگذاري هر يك از شاخص‌ها، احصاء گرديدند. يافته‌ها و نتيجه‌گيري: پس از پالايش و حذف شاخص‌هاي غير‌مرتبط يا كم‌تأثير، مراتب به 83 شاخص تعديل يافت، درگام بعدي، شاخص‌ها از جهت وجوه تشابه و تفاوت باهم مقايسه شده و سپس شاخص‌هايي كه حول محور مشتركي قرار داشتند و مي‌توانستند اجزاء تشكيل‌دهنده‌ يك مؤلفه باشند، سازمان‌دهي و مؤلفه‌هاي كشف‌شده، در ابعاد «رفتاري، ساختاري و زمينه‌اي» دسته‌بندي گرديدند؛ نتيجه آنكه: الف) شاخص‌هاي مربوط به بعد رفتاري، در چرخه‌ بهينه‌ پيشگيري از غافلگيري در مديريت بحران‌هاي امنيتي، از جايگاه بالايي در بين ابعاد ذكرشده برخوردار است، به‌طوري كه 46 درصد از مقوله‌هاي استخراج‌شده از مصاحبه با حوزه‌ خبرگان و صاحب‌نظران، مرتبط با اين بعد بوده است؛ ب) فاصله‌ وضعيت «موجود» و «مطلوب» در بعد «عوامل ساختاري»، بيشتر از ساير ابعاد است، ضمناً به تناسب سنجش انجام شده از حجم نمونه، پيشنهادهاي لازم در پايان پروژه، ارائه گرديده است.