نقش فرهنگ سازماني در پيشگيري از فساد مالي كاركنان فراجا

زمينه و هدف: نظام اداري هر جامعه بازوي اجرايي نظام سياسي آن جامعه است و عملكرد درست يا نادرست آن مي‌تواند نظام سياسي را تداوم بخشد يا از مشروعيت بيندازد؛ بنابراين توجه بنيادي به نظام اداري هر جامعه و آسيب‌شناسي دقيق آن به‌ويژه پيشگيري از فساد مالي، مي‌تواند كمك بزرگي به سياست‌گذاران آن جامعه باشد كه با تشخيص به‌موقع، بتوانند راه‌حل‌هاي لازم را بينديشند. فرهنگ سازماني يكي از بهترين راه‌كارهاي شناخت افراد بوده و به‌دليل ماهيت مؤثر و قويِ خود، نقش مهمي را در مهار دروني رفتارهاي كاركنان و پيشگيري از فساد مالي توسط آنان ايفا مي‌كند. روش‌شناسي: تحقيق حاضر به لحاظ هدف كاربردي است و از لحاظ ماهيت و روش توصيفي-پيمايشي كه با ابزار پرسش‌نامه‌ محقق‌ساخته انجام شده است. بدين‌صورت دو پرسش‌نامه‌ مجزا طراحي گرديد. بعد از اينكه پايايي و روايي آن مورد بررسي و تأييد قرار گرفت بين 35 نفر از كاركنان و مديران امور مالي و ذيحسابي فراجا، به‌عنوان جامعه‌ آماري تحقيق به روش تمام‌شمار توزيع گرديد. يافته‌هاي به‌دست ‌آمده از پرسش‌نامه، با نرم‌افزار SPSS مورد بررسي قرار گرفت. در جهت تحليل داده‌هاي آماري، از روش‌هاي توصيفي و استنباطي و ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي استفاده شده است. يافته‌ها و نتيجه‌گيري: فرضيه‌ اصلي ما در اين پژوهش «بين فرهنگ سازماني و پيشگيري و فساد مالي در بين كاركنان رابطه‌ معناداري وجود دارد» بود كه ضريب همبستگي بين فرهنگ سازماني و پيشگيري و فساد مالي در بين كاركنان 0.977 است و درجه معناداري 0.000 است كه كمتر از 0.05 درصد و قابل‌قبول است. براي بررسي ميزان تأثير به‌صورت برازش مدل رگرسيون مورد تحليل و تأييد قرار گرفت. تعداد هشت فرضيه‌ ارائه شده نيز مورد تأييد قرار گرفتند.