مطالعه آزمايشگاهي و تئوري جذب گاز CO2 توسط محلول آب-مايع يوني-پپرازين به روش طراحي آزمايش رئوس حدي

جداسازي گاز دي‌اكسيد كربن از گاز طبيعي، به عنوان يكي از آلاينده هاي اصلي محيط زيست، با استفاده از مخلوط آميني، يكي از متداول‌ترين روش هاست. در اين پژوهش، تركيب بهينه‌ي مخلوط آميني با استفاده از روش طراحي رئوس حدي تعيين شد. مخلوط آميني مورد استفاده در اين پژوهش شامل آب، پپرازين و 1-بوتيل3-متيل ايميدازوليوم هيدروژن سولفات بوده است. به منظور اندازه‌گيري حلاليت دي‌اكسيدكربن در محلول آميني، از يك سلول تعادلي (اتوكلاو) استفاده گرديد. طبق بررسي آناليز واريانس، ضريب تبيين (R^2) مقدار بالايي به ميزان (%99/79=R^2) دارد. تحليل نتايج در سطح اطمينان %95 در يك بلاك با تعداد 9 آزمايش و تعريف لودينيگ به عنوان متغير پاسخ انجام شد. نتايج بهينه‌سازي نشان داد كه تركيب متشكل از 811/24 ميلي‌ليتر آب، 188 ميلي‌ليتر آمين و 0/76 ميلي‌ليتر مايع يوني بهترين راندمان را داشته و در اين حالت بيشنه‌ي لودينگ 1/702 بدست آمد.