كاربرد روش ارزش‏گذاري حدسي به ‏منظور كاهش تورش مطلوبيت اجتماعي در ارزش‏گذاري اقتصادي محيط زيست: مطالعه موردي ارزش تفريحي سد نعمت ‏آباد شهرستان اسدآباد

با وجود توسعه و پذيرش روش‏ هاي مختلف استخراج ارزش براي كالاهاي عمومي و خدمات زيست‏ بوم، اين روش‏ ها مستعد شماري از تورش ‏هاي مهم‌اند كه نتايج مطالعات را با ارزش ‏هاي واقعي منابع متفاوت خواهند كرد. چه‏بسا ارزش‏ هاي به ‎دست ‏آمده در بازارهاي فرضي به‏ طور معني‌دار از تورش مطلوبيت اجتماعي (SDB) تأثير بپذيرند. اين تورش بيشتر نتيجه پاسخ به سؤالات توسط مصاحبه‌شونده با توجه به عرف‏ه اي اجتماعي و برآوردن انتظارات پاسخ‏گويان است، تا ارائه پاسخ‏هايي همراه با صداقت و راستي. هدف مطالعه حاضر بررسي امكان وجود تورش مطلوبيت اجتماعي در ارزش‏گذاري اقتصادي محيط زيست از طريق مقايسه بين شيوه‏ هاي مرسوم ارزش‏گذاري مشروط (CV) و استفاده از روش ارزش‏گذاري حدسي (IV) بوده، كه از طريق ارزيابي ارزش‏ هاي بيان‏ شده فردي توسط پاسخ‏گويان در مقايسه با پيش‌بيني رفتار ساير پاسخ‏گويان توسط آنها انجام پذيرفت. در تحقيق حاضر، منافع اقتصادي ناشي از استفاده‌هاي تفرجي از درياچه سد نعمت‌آباد شهرستان اسدآباد برآورد شد. متوسط تمايل به پرداخت استفاده‌كنندگان براي هر بازديد تفريحي در روش CV مرسوم برابر با 153568 ريال و در روش IV برابر با 116478 ريال براي سال 1400 محاسبه شد. با مقايسه تمايل به پرداخت ‏هاي محاسبه‏ شده و مطابق فرضيه تحقيق، انتظار وجود بيش‌برآورد در روش CV در مقايسه با روش IV تأييد شد؛ به ديگر سخن، مقايسه ارزش‏ هاي بيان‏ شده توسط پاسخ‏گويان در مقايسه با پيش‌بيني رفتار ساير پاسخ‏گويان توسط آنها فرضيه تحقيق مبني بر وجود SDB در روش CV مرسوم را تأييد مي‌كند.