نقش ديپلماسي دفاعي در تامين نيازهاي پدافند غير عامل جمهوري اسلامي ايران

ديپلماسي دفاعي از مؤلفه‌ها و مباني دفاع محسوب مي‌شود و مي توان آن را بخشي از الزام هاي راهبردي كشورها دانست. اين نوع ديپلماسي به‌عنوان مكمل ديپلماسي سياسي، مقوله‌اي است كه بيشتر از سوي سازمان دفاعي كشورها مورد پيگيري قرار مي گيرد. اين سازمان‌ها تلاش دارند با استفاده از ظرفيت‌هاي سخت افزاري و نرم‌افزاري اين مقوله، تعاملاتي را با بازيگران بيروني براي تأمين بهتر منافع ملي و بهبود شاخص‌هاي امنيت ملي برقرار نمايند بنابراين هدف اين مقاله بررسي نقش ديپلماسي دفاعي در تامين نيازهاي پدافند غير عامل كشور است كه متناسب با هدف اصلي، سئوال تحقيق به اين صورت مطرح است كه ديپلماسي دفاعي در تامين نيازهاي پدافند غير عامل كشور چه نقشي دارد؟ در اين راستا ضمن بررسي موضوع در حوزه تحقيقات كاربردي و استفاده از روش نمونه گيري هدفمند به شيوه گلوله برفي تا حد تحصيل اشباع نظري، با انجام مصاحبه با تعداد 21 نفر از خبرگان و متخصصان امر كه داراي تجربه كاري در حوزه هاي مرتبط با ديپلماسي دفاعي و پدافندغيرعامل در سطوح عاليه سازه هاي دفاعي، علمي و تحقيقاتي در سطح نيروهاي مسلح ج.ا.ايران و وزارت دفاع بوده و عمدتاً از سوابق خدمتي در محيط هاي ديپلماتيك و بين الملل نيز برخوردار بودند، نظرات خبرگان جمع آوري و موضوعات مرتبط با هر سوال كدگذاري گرديد، هم چنين پس از مشخص نمودن مقوله هاي محوري و تجزيه و تحليل يافته هاي تحقيق اين نتيجه حاصل شد كه ديپلماسي دفاعي مي تواند نقش موثري در تامين نيازهاي پدافندغيرعامل كشور مرتبط با حوزه ديپلماسي دفاعي و محيط خارج كشور در سه حوزه محوري شامل پايش تهديدات، نيازهاي دانشي و انتقال فناوري هاي نوين و اقلام راهبردي و سخت افزارهاي حساس مرتبط با حوزه هاي پنج گانه پدافندغيرعامل (سايبري، زيستي، شيميايي،الكترونيك و....) و هم چنين نيازهاي مرتبط با مشاركت ها و همكاري هاي بين المللي و احقاق حقوق در نهادها و سازمان هاي بين المللي داشته و درمجموع نقشي هم افزايانه در افزايش بازدارندگي، كاهش آسيب پذيري، ارتقاي پايداري ملي در مقابله با تهديدها و اقدامات نظامي دشمن ايفا نمايد.