رابطه قدرت تحمل ابهام، اعتماد، نگرش مذهبي و كيفيت زندگي با نگرش به واكسيناسيون كوويد 19: تحليل نقش ميانجي اضطراب سلامتي

مقدمه و هدف: هدف و زمينه پژوهش حاضر بررسي رابطه قدرت تحمل ابهام، اعتماد، نگرش مذهبي و كيفيت زندگي با نگرش به واكسيناسيون كوويد 19 با تحليل نقش ميانجي اضطراب سلامتي بود.روش كار: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي همبستگي است. به اين منظور نمونه اي شامل 597 نفر از شهروندان زنجان با روش نمونه گيري در سترس در زمستان سال 1400 وارد مطالعه شدند. شركت كنندگان با استفاده از پرسش نامه هاي نگرش به واكسيناسيون كوويد 19، عدم  تحمل بلاتكليفي كارلتون و همكاران (2007)، پرسش نامه تجديدنظرشده پنج عاملي شخصيتي نئو مك كري و كاستا (1985)، تعهدات مذهبي 10 ورتينگتون و همكاران (2003)، كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني (1996) و اضطراب سلامتي سالكوسكيس و واورويك (2002) ارزيابي شدند. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون ضريب همبستگي پيرسون و تحليل مسير با نرم افزار SPSS نسخه 26 و LISREL نسخه 10/2 تجزيه وتحليل شد. يافته‌ها: ضرايب استاندارد مسيرها حاكي از آن است كه مسير مستقيم قدرت تحمل ابهام ( 0/05 P  ، 0/09- = β)، اعتماد (β=-0.10, P˂0.05) و كيفيت زندگي (β=-0.28, P˂0.001) به نگرش به واكسيناسيون كوويد 19 و مسير قدرت تحمل ابهام (β=-0.11, P˂0.05)، اعتماد (β=-0.11, P˂0.05)، نگرش مذهبي (β=-0.12, P˂0.01) و كيفيت زندگي (β=-0.09, P˂0.05) به اضطراب سلامتي معنادار است. همچنين نتايج حاكي از معنادار بودن مسير غيرمستقيم متغيرهاي قدرت تحمل ابهام، اعتماد، نگرش مذهبي، كيفيت زندگي از طريق اضطراب سلامتي (β=-0.16, P˂0.001) است. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج به‌دست‌آمده، اضطراب سلامتي مي‌تواند تعديل‌كننده رابطه بين قدرت تحمل ابهام، اعتماد، نگرش مذهبي و كيفيت زندگي به نگرش به واكسيناسيون كوويد 19 باشد.