تاثيرالگوي يادگيري معكوس مبتني بر رويكرد تدريس مسأله‌محور بر سبك‌هاي حل مسأله يادگيري زبان انگليسي دانشجويان

يادگيري فعاليتي دگرگون‌ساز است كه افراد را براي مقابله با رويدادها و سازش با محيط آماده مي‌سازد. لذا پژوهش حاضر به بررسي تأثير الگوي يادگيري معكوس مبتني بر رويكرد تدريس مسأله‌محور بر سبك‌هاي حل مسأله يادگيري زبان انگليسي دانشجويان پرداخته است. اين پژوهش يك مطالعه نيمه‌آزمايشي با پيش‌آزمون و پس‌‌آزمون است كه در دو گروه كنترل و آزمايش اجرا شد. شركت‌كنندگان تعداد 320 نفر به‌صورت در دسترس با جايگزيني تصادفي بودند. به منظور جمع‌آوري داده‌ها، ابتدا پرسشنامه حل‌مسأله كسيدي و لانگ به‌عنوان پيش‌آزمون روي دو گروه اجرا شد. سپس، نحوه آموزش در گروه كنترل به شيوه مرسوم و در گروه آزمايش تحت الگوي آموزش معكوس مبتني بر رويكرد تدريس حل مسأله بود. جهت بررسي ميزان يادگيري، نمرات پس‌آزمون دو گروه با هم مقايسه شد. جهت بررسي نرمال بودن جامعه مورد مطالعه آزمون اندازه‌گيري مكرر و آزمون تي تست مستقل انجام شد. يافته‌ها نشان داد كه استفاده از اين الگوي تدريس بر سبك‌هاي حل‌مسأله سازنده و غيرسازنده يادگيري زبان انگليسي دانشجويان تأثير دارد. همچنين، عملكرد گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل بهتر و تفاوت يادگيري معنادارتر بود. اما پيش‌آزمون تأثير و برتري معني‌داري بر پس‌آزمون دو گروه نداشته است. يادگيري به اين شيوه تدريس، يكي از نيازهاي اساسي آموزش امروزي در همه سطوح تحصيلي است. با توجه به مزايايي چون تقويت ژرف انديشي، تفكر تحليلي، تفكر انتقادي، خلاقيت، اطمينان در اتخاذ تصميم و حل مسأله، اين شيوه تدريس مي‌تواند به‌عنوان روشي مكمل در كنار آموزش‌هاي سنتي مورد استفاده قرار گيرد.