كارايي سياست پولي در دوران ركود و رونق اقتصادي با استفاده از داده‌هاي مربوط به اقلام تشكيل‌دهنده شاخص‌هاي قيمت توليدكننده و مصرف‌كننده

در اين مقاله به منظور بررسي اثرگذاري سياست پولي در دوره‌هاي رونق و ركود اقتصادي در ايران با استفاده داده‌هاي مربوط به اقلام تشكيل‌دهنده شاخص‌هاي قيمت توليدكننده و مصرف‌كننده، توزيع تغييرات قيمت در طول زمان استخراج و نشان داده شد كه توزيع تجربي مشاهده شده از تغييرات قيمت در سطح توليدكننده و مصرف‌كننده در طول زمان به طور معناداري تغيير مي‌كند. از آنجا كه انعطاف‌پذيري قيمت‌ها (يا به طور مشابه ميزان چسبندگي قيمت‌ها) با اثرگذاري سياست پولي ارتباط تنگاتنگي دارد، متغير بودن توزيع تغييرات قيمت در طول زمان گوياي اين واقعيت است كه اثرگذاري سياست پولي نيز در طول زمان بايد متغير باشد. به همين منظور با استفاده از مدل ساختاري Ss و تخمين پارامترهاي مربوط به آن با استفاده از واقعيت‌هاي مشاهده شده از توزيع تغييرات اقلام تشكيل‌دهنده شاخص‌هاي قيمت توليدكننده و مصرف‌كننده به ترتيب در دوره زماني 1383:1 تا 1396:1 و 1369:1 تا 1396:4، شاخص انعطاف‌پذيري قيمت‌ها كه نحوه واكنش قيمت‌ها به تكانه سياست پولي را نشان مي‌دهد، استخراج شد. نتايج مربوط به تحليل ضريب همبستگي و رگرسيون نشان داد كه شاخص انعطاف‌پذيري قيمت‌ها به صورت ضدچرخه‌اي عمل مي‌كند؛ به اين معنا كه در دوره‌هاي ركود اقتصادي شاخص انعطاف‌پذيري قيمت‌ها افزايش يافته و بنابراين، اثرگذاري سياست پولي بر توليد حقيقي كاهش مي‌يابد و برعكس در دوره‌هاي رونق اقتصادي اثرگذاري سياست پولي جهت رونق بيشتر به اقتصاد و يا برقراري ثبات اقتصادي افزايش مي‌يابد.