اثربخشي آموزش ابعاد كمال‌گرايي بر رشد خودكارآمدي در دانش‌آموزان مدارس خاص

اين مطالعه با هدف بررسي اثربخشي آموزش ابعاد كمال‌گرايي بر رشد خودكارآمدي در دانش‌آموزان مدارس خاص انجام شد. مطالعه حاضر يك مطالعه تجربي است. روش پژوهش نيمه‌آزمايشي طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانش‌آموزان دختر كمال‌گرا مراجعه كننده به مركز مشاوره امام حسين يزد، مشغول به تحصيل در مدارس خاص بود. 120 نفردانش‌آموزان به روش نمونه‌گيري هدفمند ساده و در دسترس انتخاب شدند. به اين ترتيب محقق 24 نفر از دانش‌آموزان دختر كمال‌گرا را به طور تصادفي انتخاب كرد بعد در دو گروه آزمايش و كنترل گمارده شدند گروه آزمايش آموزش ابعاد كمال‌گرايي مبتني بر تجربه‌زيسته دانش‌آموزان كمال‌گرا را طي 9 جلسه دريافت نمودند، اما گروه كنترل هيچ مداخله‌اي دريافت نكرد. داده‌هاي حاصل از پژوهش در دو سطح توصيفي و سطح استنباطي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج حاصل از تحليل داده‌ها نشان داد كه برنامه آموزشي مبتني برتجارب زيسته دانش آموزان كمال‌گرا بر متغيير وابسته خودكارآمدي اثرگذاري معنادار داشته است. همچنين برنامه مداخله‌اي ويژه كمال‌گرايان بر افزايش خودكارآمدي تحصيلي، اجتماعي و هيجاني دانش‌آموزان تأثير داشته است در تبيين اين نتايج از آنجايي كه برنامه آموزشي تدوين شده در اين تحقيق براساس تجربه‌هاي واقعي دانش‌آموزان كمال‌گرا بوده ( مرحله اول كيفي تحقيق ) و به طور اختصاصي براي دانش‌آموزان كمال‌گرا تدوين شده و ويژگي‌هاي روانسنجي برنامه توسط متخصصان اين زمينه تاييد شده و به نحوي به مسائل تحصيلي و مشكلات رفتاري و هيجاني دانش‌آموزان كمال گرا پرداخته است، بنابراين بر خودكارآمدي از اثربخشي لازم برخوردار بوده است.