رابطه انعطاف پذيري خانواده و سرزندگي تحصيلي: نقش واسطه ‏گري نظم جويي شناختي هيجان

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه انعطاف‌پذيري خانواده و سرزندگي ‌تحصيلي با ميانجيگري نظم‏جويي ‏شناختي هيجان در دانش‏ آموزان مقطع متوسطه ماهشهر بود. روش: جامعه آماري شامل تمامي دانش ‏آموزان دختر و پسر دوره اول و دوم متوسطه مدارس دولتي شهرستان ماهشهر در سال تحصيلي 1401-1400 بود كه از ميان آن‌ها تعداد 372 نفر با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب گرديدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه نظم‏‌جويي‌‌شناختي‌هيجان گارنفسكي و همكاران (2001)، مقياس سرزندگي‏ تحصيلي حسين‌چاري و دهقاني‌زاده (1391) و پرسشنامه انعطاف‌پذيري خانواده شاكري (1382) بود. براي تحليل داده‌هاي توصيفي و ماتريس همبستگي از نرم‌افزار SPSS نسخه 26 و براي آزمون فرضيه و مدل پژوهش با روش تحليل مسير از نرم‌افزار AMOS نسخه 26 استفاده شد. يافته ‏ها: يافته‌ها نشان دادند كه مدل پژوهش با داده‌هاي جمع‌آوري شده برازش مطلوبي دارد. انعطاف ‏پذيري خانواده داراي اثر مستقيم و مثبت بر سرزندگي‏ تحصيلي و نظم ‏‏جويي ‏شناختي هيجان داراي اثر مستقيم و مثبت سرزندگي تحصيلي بود. همچنين، انعطاف‌پذيري خانواده از طريق ميانجيگري نظم‏ جويي‌شناختي هيجان بر سرزندگي تحصيلي اثر مثبت غيرمستقيم دارد. نتيجه ‏گيري: بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش مي‌توان نتيجه گرفت كه به منظور افزايش سرزندگي‏ تحصيلي دانش‌آموزان بايد به انعطاف ‏پذيري خانواده و نظم‏‌جويي‌شناختي هيجان آن‌ها توجه كافي به‏ عمل آيد.