اثربخشي بسته آموزشي رفتار‌درماني ديالكتيك مبتني بر تجربه زيسته نوجوانان كمال‌گرا بر خودكارآمدي نوجوانان

مقدمه: اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي بسته آموزشي درمان ديالكتيك مبتني بر تجربه زيسته نوجوانان كمال‌گرا بر خودكارآمدي نوجوانان شهرفلاورجان (اصفهان) انجام گرفت. روش: روش پژوهش نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون - پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه پسران نوجوان در مقطع متوسطه اول شهر فلاورجان(اصفهان) در سال 1400 انجام گرفت. به اين ترتيب 4۰ پسر نوجوان به شكل نمونه گيري خوشه‌اي با توجه به ملاكهاي ورود و خروج انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و گروه كنترل گمارده شدند(هر گروه 20 نفر). شركت‌كننده‌ها قبل و بعد از مداخله به ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه خودكارآمدي(موريس،2002) پاسخ دادند. شركت‌كننده‌هاي گروه آزمايش به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقيقه‌اي تحت آموزش رفتاردرماني ديالكتيك مبتني بر تجربه زيسته نوجوانان كمال‌گرا قرار گرفتند، اما گروه كنترل هيچ مداخله اي دريافت نكرد. داده ها در دو سطح توصيفي (ميانگين و انحراف استاندارد) و سطح استنباطي (تحليل كواريانس يك راهه) و با استفاده از نرم افزار spss22تحليل شد. يافته ها: نتايج حاصل از تحليل داده‌ها نشان داد كه گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل در متغير خودكارآمدي و مولفه‌هاي تحصيلي، اجتماعي و هيجاني خود افزايش معنادار در مرحله پس آزمون داشته اند (p 0.05).نتيجه گيري: بنابر يافته‌هاي پژوهش، مي توان براي بهبود خودكارآمدي و مولفه‌هاي آن در پسران نوجوان، از بسته آموزشي رفتاردرماني ديالكتيك مبتني بر تجربه زيسته نوجوانان كمال‌گرا استفاده كرد. نتايج اين پژوهش قابليت اين را دارد كه مورد استفاده مشاوران و روان شناسان قرار گيرد.