اثربخشي آموزش مهارت هاي ارتباطي بر عزت نفس، كمال گرايي و فرسودگي زناشويي در زنان مراجعه كننده به مراكز مشاوره شهر اصفهان

مقدمه: ازدواج نخستين پيمان عاطفي و قانوني در زندگي ما به شمار مي آيد. سرخوردگي و فرسودگي زناشويي ، كاهش تدريجي دلبستگي عاطفي به همسر است كه با احساس بيگانگي، بي علاقگي و بي تفاوتي زوجين به يكديگر و جايگزيني عواطف منفي به جاي عواطف مثبت همراه است و با توجه به اين مسئله هدف از انجام اين پژوهش بررسي اثربخشي آموزش مهارتهاي ارتباطي بر عزت نفس، كمالگرايي و فرسودگي زناشويي زنان مراجعه كننده به مراكز مشاوره شهر اصفهان است.روش: جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه زنان مراجعه كننده به مراكز مشاوره شهر اصفهان است. نمونه پژوهش تعداد 40 نفر بطور تصادفي در 2 گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند، گروه آزمايش متشكل از 20 نفر از زنان مراجعه كننده كه آموزش گروهي مهارتهاي ارتباطي را در طول 10 جلسه هفتگي دريافت كردند و گروه گواه متشكل از همين تعداد افراد، كه اين آموزشها را دريافت نكردند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش پرسشنامه هاي عزت نفس(كوپر اسميت)،كمال گرايي(هيل) و فرسودگي زناشويي(پانيز)، بود كه در دو مرحله پيش آزمون و پس آزمون بر روي 2 گروه آزمايشي وگواه انجام شد. براي تحليل داده‏ها از شاخص آماري تحليل كوواريانس، در نرم افزار spss استفاده شده است.يافته ها: نتايج تحليل نشان داد كه آموزش مهارتهاي ارتباطي، موجب كاهش معناداري در ميانگين نمرات و فرسودگي زناشويي گروه آزمايشي نسبت به گروه گواه گرديد. همچنين اين آموزشها، موجب افزايش معناداري در ميانگين نمرات عزت نفس در بين گروه آزمايشي شد، اما اين آموزش‌ها موجب كاهش معناداري در كمال گرايي نگرديد. نتيجه گيري و بحث: نتايج اين پژوهش ها نشان داد كه آموزش مهارت هاي ارتباطي مي تواند بعنوان يك روش مداخله اي مفيد براي كاهش فرسودگي زناشويي و افزايش اتخاذ عزت نفس و كمال گرايي در برابر فرسودگي زناشويي زنان به كار رود.