تبيين رابطه هوش عاطفي و خود مديريتي با نوآوري سازماني

پژوهش حاضر با هدف تبيين رابطه هوش عاطفي و خود مديريتي با نوآوري سازماني كاركنان شبكه بهداشت شهرستان تنكابن انجام گرفته است. جامعه آماري پژوهش را كاركنان شبكه بهداشت شهرستان تنكابن به تعداد 181 نفر تشكيل دادند. به همين منظورتعداد 123 نفر از كاركنان اداره مذكور به روش نمونه گيري تصادفي ساده به عنوان نمونه آماري پژوهش انتخاب شدند. روش تحقيق به لحاظ ماهيت، توصيفي-همبستگي و از حيث هدف كاربردي بود. در اين پژوهش از سه پرسشنامۀ استاندارد هوش عاطفي نواكا و آهايوزو (2009)، مهارت‌هاي خود مديريتي مانز و همكاران (2000) و نوآوري سازماني آميد و همكاران (2002) استفاده شد. روايي پرسشنامه‌ها براساس روايي محتوايي با استفاده از نظر صاحب نظران، صوري بر مبناي ديدگاه تعدادي از جامعه آماري و سازه با روش تحليل عاملي تأييدي مورد بررسي قرار گرفت و تأييد شد. پايايي پرسشنامه‌ها با روش ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب براي هوش عاطفي 0/92، مهارت‌هاي خود مديريتي 0/95 و نوآوري سازماني 0/96 برآورد شد. تجزيه و تحليل داده‌ها در دو سطح آمار توصيفي و آمار استنباطي انجام گرفت. بدين صورت جهت آزمون فرضيه‌هاي تحقيق، ابتدا ازآزمون كولموگروف اسميرنوف جهت بررسي نرمال بودن توزيع داده‌ها و تكنيك معادلات ساختاري با استفاده از نرم افزار آماري اسمارت پي.آل. اس استفاده شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه مدل پژوهش از برازش مطلوبي برخوردار بوده و حاكي از آن است كه هوش عاطفي و خودمديريتي به صورت مستقيم با نوآوري سازماني كاركنان رابطه داشته‌اند. نتايج پژوهش نيز نشان داد كه مؤلفه‌هاي آگاهي اجتماعي و پاداش داراي بيشترين ميزان همبستگي با نوآوري سازماني بوده‌اند.