نقش رفتارشهروندي فردي در نوآوري سازماني مدارس با ميانجيگري تسهيم دانش در معلمان دوره ابتدايي

هدف پژوهش حاضر بررسي نقش رفتارشهروندي فردي در نوآوري سازماني مدارس با ميانجيگري تسهيم دانش در معلمان دوره ابتدايي بود. روش تحقيق توصيفي - همبستگي از نوع مدل يابي معادلات ساختاري بود. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي معلمان دوره ابتدايي ناحيه دو شهر كرمانشاه به تعداد 1150 نفر بودند كه براساس جدول كرجسي و مورگان تعداد 291 نفر با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌هاي پژوهش از سه پرسشنامه استاندارد رفتار شهروندي فردي شويبسكي (2014)، تسهيم دانش واندن هوف و وان وينن (2004) و نوآوري سازماني مدارس آميد و همكاران (2002) استفاده شد. پايايي و روايي ابزار با تكنيك‌هاي آلفاي كرانباخ و تحليل عاملي تأييدي تعيين شد و مقدار پايايي به ترتيب براي رفتار شهروندي 0/90، تسهيم دانش 0/92 و نوآوري سازماني 0/94 گزارش شد. جهت تحليل داده‌ها از تحليل مسير تأييدي با استفاده از نرم افزار Lisrel استفاده شد. نتايج نشان داد كه رفتار شهروندي فردي و تسهيم دانش معلمان اثر معنادار بر نوآوري سازماني مدارس در سطح 0/05 دارد. رفتار شهروندي فردي به واسطه تسهيم دانش اثر معنادار بر نوآوري سازماني مدارس در سطح 0/05 دارد. همچنين رفتار شهروندي فردي و تسهيم دانش قادر به تبيين 47% واريانس نوآوري سازماني مدارس مي‌باشد.