مطالعه اثر توام تحريك الكتريكي با فركانس پائين و كاربامازپين بر شاخصهاي رفتارCA1 حركتي و تعادلي در طي كيندلينگ يك طرفه در ناحيه 1 هيپوكامپ پشتي در موشهاي صحرايي نر بالغ

ﻣﻘﺪﻣﻪ: در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ، ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ اﺛﺮات ﺗﻮام ﺗﺤﺮﯾﮏ اﻟﮑﺘﺮﯾﮑﯽ ﺑﺎ ﻓﺮﮐﺎﻧﺲ ﭘﺎﯾﯿﻦ LFS و ﮐﺎرﺑﺎﻣﺎزﭘﯿﻦ CBZ ، در ﻃﯽ ﺻﺮع زاﺋﯽ ﻫﯿﭙﻮﮐﺎﻣﭗ ﭘﺸﺘﯽ ﺑﺎ روش ﮐﯿﻨﺪﻟﯿﻨﮓ اﻟﮑﺘﺮﯾﮑﯽ K ، ﺑﺮ ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي رﻓﺘﺎر ﺣﺮﮐﺘﯽ و ﺗﻌﺎدﻟﯽ ﻣﻮشﻫﺎي ﺻﺤﺮاﺋﯽ ﻧﺮ ﺑﺎﻟﻎ ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪ. روش ﮐﺎر: اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ از ﻧﻮع ﺗﺠﺮﺑﯽ ﺑﻮد و ﺑﺮاي اﺟﺮاي آن ﺗﻌﺪاد 56 ﺳﺮ ﻣﻮش ﺻﺤﺮاﯾﯽ ﻧﺮ ﺑﺎﻟﻎ ﻧﮋاد وﯾﺴﺘﺎر ﺑﻪ ﻃﻮر ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺑﻪ 8 ﮔﺮوه ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺷﺪﻧﺪ. ﺗﺤﺮﯾﮑﺎت ﮐﯿﻨﺪﻟﯿﻨﮓ ﺑﻪ روش ﺳﺮﯾﻊ در ﻧﺎﺣﯿﻪ ﻫﯿﭙﻮﮐﺎﻣﭗ ﭘﺸﺘﯽ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. در ﮔﺮوهﻫﺎي دﯾﮕﺮ، ﺗﺰرﯾﻖ ﮐﺎرﺑﺎﻣﺎزﭘﯿﻦ ﻗﺒﻞ از ﮐﯿﻨﺪﻟﯿﻨﮓ اﻧﺠﺎم ﻣﯽﺷﺪ. ﺗﺤﺮﯾﮑﺎت LFS ﻧﯿﺰ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻌﺪ از اﻋﻤﺎل ﮐﯿﻨﺪﻟﯿﻨﮓ در ﮔﺮوهﻫﺎي ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ اﻧﺠﺎم ﻣﯽﺷﺪ. ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي رﻓﺘﺎر ﺣﺮﮐﺘﯽ و ﺗﻌﺎدل ﺣﯿﻮاﻧﺎت ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزﻣﻮنﻫﺎي ﻣﯿﺪان ﺑﺎز و ﻣﯿﻠﻪ ﭼﺮﺧﺎن اﻧﺪازهﮔﯿﺮي ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ. ﺗﺠﺰﯾـﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ دادهﻫﺎي رﻓﺘﺎري ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده آزﻣﻮنﻫﺎي آﻧﺎﻟﯿﺰ وارﯾﺎﻧﺲ و ﮐﺮوﺳﮑﺎل-واﻟﯿﺲ اﻧﺠﺎم ﺷﺪﻧﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺎﺋﯽ ﺣﻔﻆ ﺗﻌﺎدل در آزﻣﻮن ﻣﯿﻠﻪ ﭼﺮﺧﺎن در ﮔﺮوهﻫﺎي CBZ20+K+LFS و CBZ40+K+LFS ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﺮوه ﮐﯿﻨﺪل و K+LFS اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﻌﻨﯽداري داﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻧﺘﺎﯾﺞ رﻓﺘﺎر ﺣﺮﮐﺘﯽ ﻣﻮشﻫﺎي ﮐﯿﻨﺪﻟﯽ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﻣﯿﺰان رﻓﺘﺎر ﺟﺴﺘﺠﻮﮔﺮاﻧﻪ ﮔﺮوهﻫﺎي درﯾﺎﻓﺖ ﮐﻨﻨﺪه دارو و LFS ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﺮوه K+LFS و K ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻌﻨﯽداري اﻓﺰاﯾﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ، در ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺎﺧﺺ اﯾﺴﺘﺎدن دوﭘﺎﺋﯽ ﮔﺮوهﻫﺎي ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ K+LFS و ﮔﺮوهﻫﺎي درﯾﺎﻓﺖﮐﻨﻨﺪه دارو ﮐﺎﻫﺶ ﻣﻌﻨﯽداري ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ. ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮي: ﻣﺪت زﻣﺎن ﺣﻔﻆ ﺗﻌﺎدل ﺑﺮ روي ﻣﯿﻠﻪ ﭼﺮﺧﺎن در ﮔﺮوهﻫﺎي درﯾﺎﻓﺖ ﮐﻨﻨﺪه دارو و LFS ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﺮوه ﮐﯿﻨﺪل و K+LFS اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﻌﻨﯽداري را ﻧﺸﺎن داد 0/05 P . ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﺷﺎﺧﺺ ﺗﻌﺪاد اﯾﺴﺘﺎدن دوﭘﺎﺋﯽ، ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﻌﻨﯽدار ﮔﺮوهﻫﺎي درﯾﺎﻓﺖﮐﻨﻨﺪه دارو و LFS ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﺮوه ﮐﯿﻨﺪل و K+LFS اﺳﺖ 0/05 P .