اثر تمرين مقاومتي همراه با مكمل دهي ژل رويال بر سطوح بيان ژن‌هاي پيش ساز عامل رشد عصب و گيرنده 75 P در بافت هيپوكامپ موش‌هاي صحرايي مدل آلزايمري شده

مقدمه: هدف مطالعه حاضر بررسي اثر RT همراه با مصرف RJ بر بيان هيپوكامپي پيش ساز عامل رشد عصب (proNGF) و گيرنده 75 P در موش‌هاي صحرايي مبتلا به بيماري آلزايمر بود. روش كار: 42 سر موش صحرايي نر نژاد اسپراگو ـ داولي با تري متيل تين كلرايد (8mg/kg) آلزايمري شدند. موش‌ها به طور تصادفي به 7 گروه برابر كنترل، RT، RT+ مصرف (100RT+RJ) 100RJ mg/kg، RT+ مصرف (200RT+RJ) 200RJ، مصرف 100RJ، مصرف 200 RJ و گروه شم تقسيم شدند. گروه‌هاي مكمل دوزهاي 100 mg/kg/day و 200 ژل RJ را به صورت صفاقي براي 8 هفته دريافت كردند. پروتكل RT فزاينده براي 8 هفته، 3 جلسه در هفته با شدتي متناظر با 30-100% وزن بدن انجام شد. يافته‌ها: در مقايسه با گروه كنترل، پروتكل RT موجب افزايش بيان proNGF گرديد. همچنين، 100 RJ و 200 RJ موجب افزايش معني دار بيان proNGF و 75 P شد. بعلاوه، اثر تعاملي 100 RT + RJ و 200 RT + RJ موجب افزايش معني دار بيان proNGF و 75 P شد. همچنين اثر RJ بر بيان proNGF و 75 P وابسته به دوز مصرفي بود و اثر دوز mg/kg 200 نسبت به دوز 100 mg/kg به طور معني داري بيشتر بود. نتيجه گيري: هر دو پروتكل RT و مصرف RJ به تنهايي و به طور سينرژيستي موجب افزايش بيان نوروتروفين در هيپوكامپ موش‌هاي صحرايي مبتلا به آلزايمر مي‌گردد. اثرات RJ در حالت استفاده تركيبي وابسته به دوز مصرفي است به گونه‌اي كه دوز‌هاي بالاتر اثرات بالاتري بر بيان نوروتروفين و گيرنده آن دارد. در حالت استفاده از تك دوز RJ دوز پايين‌تر مطلوب‌تر است